Çılgın günün ardından...

Allahım... Bugün ekstra çılgın bir gündü. Toplanmaktan toparlak olduk. 11 de başlayan toplantı gereksiz uzatmalar, bol bol sohbetler (aslında tek kişi konuştu, anılarını filan anlattı, biz dinledik, müşteri işte...) nedeniyle 2.5 saat sürdü vebizim ofisten 3 kişi içeride hapis olduk. Yani toplasan yarım saatte biterdi aslında. Ama biz illa muhabbet edeceğiz! Neyse, sonrasında işler feci birikmişti, 80 sayfalık İngilizce bir şartname kontrol edilmeyi bekliyordu. Bu şartname çözme işini sevmiyorum ama kimseye de emanet edemiyorum. Bu arada bir sürü problem araya giriyor ve kendi içimizde toplantıcıklar, hatta toplantı içinde toplantılar yapıyorduk (yani bir proje üzerinde çalışırken başka bir projede sorun olabileceği aklıma geliyor, ilgili çalışanı çağırıyor, onunla da orada problemi çözüyorduk, karman çorman ama işimiz bunu gerektiriyor bazen)

Neyse saati beş buçuk ettim. Oğluş da ben de daha iyiyiz ama bana bazen öksürük krizleri geliyor ki toplantıdan da bir iki kez çıkmak durumunda kaldım. Neyse ki yabancı değillerdi ve o ara adam anılarını anlatmakla meşguldü...

Dün akşam oğluşa uzun zamandır istediği bir PC oyun aldım, hani karne hediyesi olsun diye. Orjinal oyun olmasına rağmen ucuz sayılırdı. Aklınızda olsun, Yaşilköyde havaalanının karşısında yeni bir Bimeks açıldı ve herşey epey ucuz. Ama kalırsa tabi. Mesela 2 dolara wireless mauselar varmış (aslında 28 dolar) ama ilk gün peynir ekmek gibi bitmiş. Bazı parçalar çok ucuz geldi, gerçi bilgisayar ve teknoloji ürünleri ile ilgili harika bir bilgim yok, ama bildiğim fiyatlar ile kıyaslayınca ucuz. Geçen hafta da aşkıma cep telefonu (aslında şu HP nin hani bilgisayar da olan minik teknoloji harikasından) piyasadan 300 dolar daha ucuz olduklarını iddia ediyorlar ki yaklaşık doğru ama her yeri gezmek lazım... Eşim 7 yıldır aslında hala iyi denilebilecek, zamanının en kral cep telefonunu kullanmakta ısrar ediyordu. Ama cep telefonu onu her an bırakabilirdi. Zira kendi kendine kapanmalar, mesajları yavaş göstermeler gibi hoş olmayan belirtiler veriyordu. Ben de sevgililer gününde ona bu cep teli alacaktım, baktım fiyat uygun şimdiden hediyesini aldım. Memnun oldu canım. Eski cebiyle vedalaşması çok hazindi:-P

Neyse, oğluş da hediyeden mutlu oldu. Bilirsiniz çocuklar tatilde sıkıldım diye başınızın etini yer evde... Bu şekilde iki hafta oyalanacaktır. Ben de bir iki gün de olsam yanında olacağım. Canım oğluşum benim, çok eğleneceğiz. Gerçi ben akşamları oğluşla hep iyi vakit geçiriyorum. Çalışan anne olmak ilgilenmeyen anne olmak demek değil. Tam tersine ikimiz de birbirimizi özlüyoruz ve çok kaliteli vakit geçirebiliyoruz ailecek. Sonuçta önemli olan geçirilen vaktin miktarı değil, o vaktin kalitesidir. Buna kesin inanırım.

Konudan konuya atladığımın farkındayım ama inanın beş dakika dinlenmek için yazıyorum, kusura bakmayın. Yarın inşallah yazarım birşeyler... Şu şartnameyi hatmedeyim de:-)