Beş dakikalık bir nefes alma arası:-)
Şu iş hayatımın çılgın günleri devam ediyor. Hani hep söylüyorum benim buradaki işim problem çözmek, sorunlar ile boğuşmak diye... Hala öyle. Hani çok işim olsa, otursan yazsam, çizsem, detay çözsem, metraj yapsam... Ama yok, öyle değil! Uzun süredir büyük projelerin peşindeyim ve onlar ile ilgileniyorum. Ama nedense sorunları hiç bitmiyor. iki çok önemli projeyi aynı anda aldık ve aynı anda yürüttük. Ama nasıl bir kudümsüzlük varsa artık sorundan kurtulamıyoruz. Hayır çözemiyor değiliz, çok güzel çözüyoruz ama müşteriler durup durup herşeyi değiştiriyorlar. Bu durumda en başa dönüyoruz. Müşterilerin adamları değişiyor, hadiiii herşey başa dönüyor! Yine aynı sorular, yine aynı açıklamalar. Bir de bilmeyen ile uğraşmak ve dert anlatmak çok zor!
İşte bu nedenle bu birkaç gündür çılgınlar gibi koşturuyorum ve stres içindeyim. Dün o kadar stres altındaydım ki bir iki kez bayağı bir bağırdım. Kimse yanıma yaklaşamadı bir süre. Ama sinirle bu işler yürümüyor tabi, tekrar normale döndüm ama krizler bitmiyor. Mesela her an telefon çalıp neden bu böye yapılmadı ki denebilir ve ben 3 ay öncenin açıklamalarını tekar yapıp tekrar aynı ispatlara girişebilirim. Bu benden en az bir iki saat alır. Kendi konumuz olmayan ama bizi etkileyen bazı sektörleri de dün hatim ettim. Benim konum olmasa da bir çok aranacak ve bilgi alınacak yer var, o nedenle işleri çözüp müşteriye yardımcı olabildim. Sonuçta biraz araştırırsan herşey çözülebiliyor.
Perşembe cuma sözde izin alacaktım. Ama buradayım ve hatta yarın da buradayım. Canım aşkım izin alabildi, o şu an evde... Bense burada... Neyse kısmet. İnşallah haftaya ben de iki gün evdeyim. Genel müdürümüz rica etti bu iki gün dur, çok stresli diye, zaten haklı ben de bırakamam. Haftaya Allah izin verirse alırım artık.
Eşim evde olduğu için daha geç çıkıyoruz sabahları. Çünkü ona uymak için be de erken çıkıyordum. O nedenle sabahları çok keyifli geçiyor. Güzel ve uzun uzun bir kahvaltı ediyoruz, televizyon izliyoruz. En azından bunu yapabiliyorum:-)
Fazla yazamayacağım, sadece bilgi vereyim dedim... Şu an bir yere göndermek üzere dökümantasyon hazırlamalıyım, kendi bilgilerimi toparladım ama Almanyadan bilgiler bekliyorum. Birne bağlı kalmak çok zor, bekliyoruz işte. O arada size yazayım dedim. Umarım yarın yazabilirim...
Kendinize iyi bakın...
9 Comments:
Cooooook kolay gelsin cnm.
2:06 AM
of of of allah kolaylık versin cnm :(
walla okurken ben fena oldum gözümde canlandırıp...
3:12 AM
Çok teşekkür Kuğucuğum...
Teşekkürler CCC ciğim. Arada iyi anlarım da oluyor. Şu an herşey yolunda mesela, ama her an tüm dengeler değişebilir:-)
4:54 AM
Sevgili Renkler sana kolay gelsin demekten başka söylenecek söz yok. İşin çok zor. Eşinin evde olmasına karşın senin çalışıyor olman biraz kötü olmuş ama olsun sabahların tadını çıkar. Umarım biran önce işlerini kolaylarsın ve haftaya dinlenebileceğin 2 günlük iznini kullanabilirsin...
6:58 AM
Allah kolaylik versin. Is bir yogunlasti mi, kaptiriveriyor insan kendini. Butun benligi islerin, projelerin icine cekilmis gibi oluyor.
7:12 AM
Of canım ya,Allah yardımcın olsun.Yüzünün akı ile bu işlerden de çıkacağına adım gibi eminim ben.:)
Anlamayana laf anlatmak kadar sevmediğim bir şey yoktur sanırım. Allah kolaylık versin.:(
12:39 PM
Ebrucuğum, eşim de işlerini hallediyor bu arada, o da dinlenemedi yazık. Mesela şu an bizim binada, öğlen yemek yiyeceğiz, sabah yine çok güzeldi. Ne yapalım, biz çalışan kadınlar minik güzelliklerde mutlu olmayı öğrenmeliyiz...
1:58 AM
Sevgili Pratik anne, hoşgeldin. Senin de küçük bir çocuğun varmış ve bloğunu incelemeye çalıştım biraz. Zaman bulunca daha ayrıntılı okumayı istiyorum.
1:58 AM
Yağmur Damlacıkım. Ortalık azıcık duruldu gibi... Sadece 2-3 kez kriz çıktı ve Allahtan çabuk hallettik:-)
1:59 AM
Post a Comment
<< Home