İstanbul'u turist gibi gezmek...

Beni merak ettiniz değil mi? :-P Buradayım, yaşıyorum. Ama ne gündü! Çok kritik bir toplantım vardı bugün. Hani şu haftalardır halledilemeyen olayı bir günde hallettik ve hele şükür çalışamaya start verdik. Gerçi adam bizi çok haşladı ama sonuçta onayı vermeyen, herşeyi geciktiren onlar. Neyse çözüldü ya. Şimdi sıkı bir çalışma programı bizi bekliyor. Yoğunluktan yazamadım anlayacağınız.

Haftasonum ilginçti. Hem güzel hem kötü, hem mutlu, hem mutsuz iki gün geçirdim. Değişikti anlayacağınız. Cumartesi sabahı erkenden, kahvaltı bile etmeden karşıda bir iş halletmeye gittik. Bu arada kötü bir haber aldım, moralim çok bozuldu. Bu konuda sizden dualarınızı bekliyorum, işler iyi gitsin, sorun olmasın diye. İnsan ister istemez üzülüyor. Oysa hafta sonu ödeviniz mutlu olmak değil miydi? Ben niye mutsuzdum o zaman? Ama eşime çok teşekkür ediyorum, moralimi iyi tutmaya, beni neşelendirmeye çalıştı. Onu çok seviyorum...

Sabah işimizi halledince annem ile babama süpriz yapalım dedik. Annem gece uyuyamamış yazık, hala uyuyordu... Bizi görünce sevindiler. Annem hemen koşturmaya başladı ama çay harici birşey istemedik, zaten dışarıda tost yemiştik... Babam çok şeker biri, gelinine giderken bitter çukulata verdi, bir parça yersem mutluluk vereceğini söyledi, bir de rejim meyvası:-) Evet yolda birer parça çukulata yedik, rejime rağmen ve cidden kendimi iyi hissetmemi sağladı. Belki iyi hissettiren ailenin sıcaklığı ve arkasındaki güçlerin verdiği huzurdur...

Eşim beni neyin mutlu edeceğini bilir... Hadi Sultanahmet ve Kapalıçarşıya gidelim dedi. Sultanahmet benim babamın doğduğu, büyüdüğü yer... Kökenimize gitmek hep bana mutluluk verir. Anlayacağınız cumartesi oraları bir turist gibi gezdik. Zaten beni hep turist sandılar, koluma çanta bile takmadan mutlu mesut dolandım. Önce stresimi atmak için trafiğe kapalı bir sokakta, Kapalıçarşı girişine yakın bir yerde birer biraz içtik. Saat dört gibiydi ve o kadar iyi geldi ki! (Yazcığım: neden her bira içişimde sen aklıma geliyorsun i, bir biraz muhabetimiz olmuştu, ondan sanırım. Valla aklıma geldin...) Bir başka itirafım ise bira yanında 5-6 patates kızartması yememdi. Ama sonrasında o kadar dolaştık ki! Girmediğimiz sokak kalmıiştır elbet ama bakmadığım kuyumcu, mağaza kalmamıştır:-) Altınla, pırlanta ile işim olmaz ama özellikle 2. derece değerli taşları severim. Yakut, safir gibi. Bir de mercanlara ve antika saatlere çok baktık. Haa bir de nefis taklit Dolce Gabana çantalar vardı. Elbet taklit olayı itici ama inanın kalitesi çok iyi ve dizayn aynı. Şu Dolce Gabana'nın yapraklı modellere cidden bayılıyorum zaten. Almadım tabi. Ama o çantaya sahip olmak güzel olurdu...

Türk kahvesi içtik, yanına bir iki kahve drajesi koymuşlar, onu da yedim. Ama sabahki tost dışında başka birşey yemedim. Akşam oldu, eve geldik. Oğluşla ilgilendim, pırasa yedik... Akşam erkenden sızdık...

Pazar kalkıp ölçüldüğümde o kdara yemeye ve içmeye 600 gram vermiştim! Gerçi ilginçtir ki pazartesi sabahı biraz almıştım. Neyse kilo maceramı yarın yazarım.

Sizler mutlu oldunuz mu haftasonunda? Raporları bekliyorum:-)