Benim oğluşun disiplini ile ilgili daha önce de yazı yazmıştım. Hani alerji olur, doktorun reçetesine, yasaklarına bir bir uyar filannn. Geçenlerde yine minikliği aklıma geldi. Yaptıkları, söyledikleri, kurallara bağlılığı…

Benim minik adamın o sıralar 4- 5 yaşlarındaydı. Bir gün dayısı bize geldi. Şeker getirmiş. Şu olipslerden… Ağabeyim ağzına bir tane attı. Sonra daha erimeden çatır çutur yemeye girişti. Bizimki ise adaplı adaplı emerek yiyor. Hemen dayısına döndü ve “Şekey katıy kutuy yenmez, eme eme yeniy” dedi. Bizimki ders veriyor. Biz de dayıya hemen kızdık, eme eme ye bakim diye.

Sonra bir gün bir doktor arkadaşımın arabasına bindik, oğluş arkada oturuyor. Benim arkadaş doktor ve bayan olmasına rağmen asla arabası 2. el olarak alınmayacak biridir. Yani her türlü kural ihlali, bakımı ihmal etme, hızlı gitme vs ondadır. Arabasına bindiğimde, hele oğluş da varsa çok tırsar ve uyarırım. O da eleştiriden hazzetmez. Ona en güzel lafı oğluş söylemişti. Bizimki kırmızı ışıkta durmadı ve geçti. Küçük olmasına rağmen çok dikkatli olan oğlum “Kırmızı ışıkta duyuluy, geçilmez!” demesin mi…

Yine aynı arkadaşımın aynı arabasında gidiyoruz. O sıralar anaokuluna gittiği ilk sene, 4 yaşında Bizimki dışarı gökyüzüne baktı. “Kümülüs bulutları vay” demesin mi. Baktık ki hakikaten havada büyük pamuk toplarına benzer, beyaz kümeler halinde bulutlar var. Arkadaşım koptu. Bu kümülüs bulutlarını nereden biliyor dedi. “okulda örendik” dedi bir de… Şimdiki çocuklar cidden harika Aziz Nesin…

Bir başka kuralcılığı 2 yaşlarında uykudan kalkması sırasında oluyordu ve çok komikti. Ben o sıralar çalışmıyordum. Bazı sabahlar onun uyanışına rast geliyordum. Bu aynen şöyle yapıyordu. Gözlerini açıyor, açar açmaz yatağında oturuyor ve kendine “kalk kalk” diyerek komut veriyordu. Robot gibi, bir yat, sabah keyfi yap, boğuşalım, yok! İlla anında kalkacak.

Bir ara odasını toplamaya takmıştı. Küçük olduğu için yatağı beraber topluyorduk. Tamam çok güzel ama kalkar kalkmaz yatak toplanacak! Gerçi bu özelliği benden görmüştür. Ben de dağınık odaya tahammül edemem. İlla toplanacak hemen. Bir gün ona bakmaya bir aile büyüğümüz gelmişti. Kadın yaşlı. Demiş ki bizimki, yatağımı toplayalım. Kadın da annen gelince toplasın demiş. Oğluş bütün gün kafayı takmış, akşam bana şikayet etti.

İşte böyle. Artık o kadar programlı değil. Ama mesela öğretmeninin dediği kanundur, o yapılacak. Gerçi ne zaman ve kim tarafından yapılacak önemli değil… Yani anası da yapabilir baskı ile .Geçen sene yaptığım resimleri, İngilizce süsleme ödevlerini, şiir süslerini unutmadım oğluş! Seni seviyorum minik kuşum… Çooookkkk….