Geçip giden haftasonu ve hayat...

Bu sabah sürünerek kalktığımı söylemeye gerek yok herhalde... Her ne kadar temizlik, yemek diye sayıklayıp yorulsam da sabahları bol bol uyuduğumu itiraf etmeliyim. Hem de ne uyuma. Cuma günü eşimi geçirmek için kalktım gerçi ama akşamında yorgun argın onikide yatıp tam onbirde uyandık! Ne süper uykuydu... Pazar günü de aynı şekilde.

Cumartesi Pazar, ev temiz eşimle rahat rahat dinleniriz, film izleri diye hayaller kuruyorduk ya, hiç olmadı. Bunun nedeni de Cumartesi tüm gün eşimin eski televizyonu yatak odası duvarına monte etmeye çalışması oldu. Çalıştı diyorum çünkü bizim duvarlar demirden yapılmıştı herhal. Amatör matkabımız bu demir duvarı delmeye yetmedi. Neyse, o arada uydu anteni (annemden kalma, annem uydu kötü diye dijitürk tutturdu,i onu bağlattık, biz de uyduyu aldık) bağlamak için adamlar geldi, bir sürü bir sürü koşturma oldu, ev pislendi, offf... Sonra eşim başka adamlar çağırdı ve profesyonel matkap ile açılan tek bir delik için (diğer deliği eşim açabilmişti) 30 YTL alıp gittiler.

Pazar günü ise güzel başladı. Brancha gittik ve güzel ama kalorisi bol bir kahvaltı ettik. O sıra alışverişe çıkmış annem bizi yakaladı. Kahvaltı etmiş ama bol köpüklü kahvelerimizi beraber içtik. Sonra alışveriş yapıpı arabaya bindik. Eşim annem için arka camı açtı. İnince bu camı kapatamadı! Tabi araba öyle bırakılmaz, hemen açık bir tamirci aramaya çıktı. Ben de eve tek başıma döndüm. Yalnız sıkıldım tabi. E ne yapılır? Tahmin edin bakiim? Evet temizlik! Bir el daha evi sildim, banyoyu biraz sildim. Gerçi her yer temizdi ama daha iyi oldu. Sonra yemek yaptım, banyomu yaptım eşim geldi. Zavallının tüm günü tamircide geçti. Tek usta olduğu için asistanlık da yapmış. Bizim araba İstanbulda iki, üç tane filan (duyduğumuz kadarı ile) O nedenle yedek parçası pek bulunmuyor. Adam birşey uydurup 70 YTL kapmış. Eee zorunluyuz biz de tabi... Eve geldi, yemek yedik, gün bitti. Sizler ne yaptınız?

Haftasonu yine ışık hızı ile geçti anlayacağınız. Hayatımız da bu hızla bitip tükeniyor. Bunu düşünmek insanı korkutuyor. Daha dün bir çocuktum, sonra genç bir kızdım, genç bir anne oldum. Şimdi ise orta yaşlı mı sayılıyoruz? Yaşlandığımı hissettim demiyeyim, daha genciz ama hayat geçiyor arkadaşlar!