Eski resimler...

* Dün sonunda anneme yemeğe gittik. Valla özlemişiz birbirimizi. Cumartesi gününden beri görmüyordum. Bir akşam önce komuları ile karşımıza düşen yerdeki kafeye gitmişler. Işığınız yoktu, içeride film izliyorlardır dedim diyor. Sadece eşim saat 10:30 civarı mutfağa girrmiş. İyi de bizim mutfak yere kadar cam olduğu için Cam ev havasından uzaklaştırmak için sürekli perdesi kapalı??? Işık bambu perdeden süzülüyor olabilir, ama eşimin olduğunu nasıl anladı acaba? E anne, sen orada diyorsan şu an şunu yapıyorlar, şunu ediyorlar insanlar da bilir ne yaptığımızı...

* Yeni samimi olduğu komşusu bizi tanıyormuş. Eşim bir site toplantısında en çok konuşan kişi olmuş. Eşime sordum, biz bir toplantıya gittik mi diye. O da ekmek almaya gitmiştim, dönüşte kalabalığı görüp katıldım, orada kimse konuşmuyordu, ben konuştum dedi. Haydaaa... Adam öylesine toplantıya uğruyor, neredeyse toplantı lideri olup çıkıyor... E tabi insanlar bizi tanır. Ben de ne oluyor diyordum... Eşi de sarışın değil mi diye sormuş kadın anneme. Sitenin yüzde 80 i sarışın, ama sarışın diyince neden ben akla gelirim bilmem.

* Anniş ile hasret giderdik. Uuzn zamandır bakmadığım eski aile fotograflarına baktık. En eskisi 1920 lerden kalma aile fotoğrafları, annemlerin Amerikalı öğretmen arkadaşları ve aileleri, bir çok roman çevirmiş aile dostu Vedat amcanın çektiği orjinal resimler ve arkalarına yazdığı o edebi ve aynı zamanda neşeli yazılar, 70 yılların modası içerisinde küçük Renk'in resimleri derken saati bayağı yaptık...

* Eski resimleri toplamayı (her iki taraftan da) ve çerçeveletip koridoru doldurmayı düşünüyorum... Ya da salonda bir yer bulursam oraya koyacağım. Aile resimleri köşesi. Hepsi siyah beyaz olacak ama... Eskiye ait... Bazı resimler küçük ama. Onları renkli fotokopi ile azıcık büyütebilir miyim acaba? Önerileri olan var mı?

* İlk iki eski resmi salona astım bile. Biri babamın gençlik resmi. Askerlik yaptığı Hakkaride, sivil kıyafetler ile bir ahşap masada oturup gülümsüyor... Diğeri çok daha eski. Babam 2 yaşında, mekan Sultanahmet, yani evlerinin yakınları... Alman turistler mahalle çocuklarına şeker dağıtıyorlarmış. O sırada minicik sarı kafalı babam (sarışın yeşil gözlüydü) daha önce kendisine verilen şekerleri arkasına saklamış, diğer eli ile turistten başka vermesini istiyor. Aklınca kadını kandıracak. Kadın ve oradakiler gülümseyerek izliyor bu afacanlığı. İşte bu anı resmilemişler, çok şirin... Düşünün, 1940 lı yıllardan söz ediyoruz! Sonra eşimin bu durumdan alınmış olabileceğini düşündüm. Babasının resmini çok daha önce çerçeveletip asmıştık ama çalışma odasına. Ne bileyim benim babam vefat ettiği için anısına koymuştum. Eşim hiçbirşey demedi, sadece ben düşündüm. O nedenle haksızlık olmadan bir kompozison oluşturmak üzere bir düzen kuracağım eski resimler ile...

* Her şeyin miniki ne güzel deriz değil mi? Mesela geçenlerde yavru kaplanları izledik. O kadar şirin ki... Bir bebek saflığında bakıyor doğadaki herşey. Bir sincapı yakalamaya çalışması çok komikti. Sincabın onun karşısındaki hareketleri de. Sonunda yiyemedi:-) Fakat sırtlan ve domuz yavruları için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Onlar da Allahın yaratıları ama Tövbe estağfurullah çok çirkinlerdi o yaşta bile... Sırtlanı hiç sevmem zaten. Bazı insanları da Sırtlana benzetirim.

* Oğlanın yatağı için yatak örtüsü başladım ya, mavi, beya ve lacivert... Biraz küçük işi olacak gibi. Oğluş kıyamet koparır valla. Neyse zaten sadece misafir gelince örteceğim. Renklei itibaı ile nazar boncuğu gibi oldu. Yağmur Damlacıkım, sen nazar boncuğuna karşısın ama ben motif olarak bakıyorum olaya:-) Daha dokuz motif yaptım. Kaldı 350 motif:-) (attım)

* Dün gece oturduk Captivity diye bir film izledik, kötüydü ama sonu süprizliydi. Gerçi ben tahmin etmiştim. Eşim de bana oha artık demişti. Bir de örtüyü yaparken izliyorum, çok şeyleri de kaçırmışımdır.

* Dün cilt bakımı yaptım duştan sonra, cildimi uzun süredir ihmal etmiştim. Sıcakta krem de sürülmüyor ya! Dudak kremim kaybolmuş. Ne oluyor yahuı bu evde, habire birşeyler kayboluyor...

* Bu akşam işyerinden bir iki arkadaş ile yemeğe çıkacağız. Bir arkadaş sözlendi, onu kutlayacağız. Eşim de gelecek tabi. Taksime gidiyoruz. Nevizadeye... Pek meyhane ortamını sevmem ama önemli olan muhabet. Mezeler de hoş olabilir... Rakı kültürüm hiç yoktur ama babam ve dedemden dolayı meze olayına çok alışığım.

İyi haftasonları, güzel güzel eğlenin, dinlenin, canlanın...