Kızdıklarım...

Sevgili Gamzeliciğimin sobesini de yazayım. Yarın evde olacağıma göre internete giremem diye düşünüyorum. Eeee, bir de çok iş varJ

En çok kızdığım beş şey (bu sobeye itiraz ediyorum. Böyle bir konu 5 şey ile sınırlandırılmamalıydıJ

1) Düşüncesiz, ben-merkezci insanlar: Kendisini dünyanın merkezi sanır, trafikte bir tek o vardır, kendisinden başkası ölse bile önemli değildir. Kimseyi düşünmez, umursamaz. Bu tip çok tanıdığım var- dı. Şu anda çoğunu hayatımdan attım. İnsan zamanla olgunlaşıyor ve gereksizleri ayıklamayı başarabiliyor. Bu da bir güç gerektirir çünkü
2) Sadece kendisi konuşanlar: Sırf kendi konuşsun ve herkes onu dinlesin ister. Karşısındakini konuşturmaz, konuştursa bile dinlemez ya da hemen sözü kesip kendi fikirlerini anlatır. Bu tipleri de uzak tutuyorum ama yine de öncekine göre daha teloranslıyım. Onlara artık şöyle yapıyorum: O eğer çok konuişuyorsa ben daha çok konuşuyorum, sözünü kesiyorum, o konuşurken dinlemiyorum, başka tarafa bakıyorum. O da bu benden deli diyerek susuyor veya kaçıyor. Oh onslun!
3) Yalancılar: Evime giren bir insanın yalan konuşmasına asla izin veremem. Yalanını yakalarsam e o insanı hayatımdan çıkartamayacaksam bu konuda en azından çok sert davranırım ve yalan söylememesi konusunda ve bana güven duyması konusunda elimden geleni yaparım. Bazen hiç bir şey söylenmemesini de yalan olarak kabul edebilirim. Oğluma bana her şeyi ama her şeyi anlatması konusunda dürüst yetiştirmeye çalışıyorum. Kötü bir şey bile yapsa bana anlatmalı. Umarım işe yarar.
4) Sokakta yavaş yürüyenler: Ne alaka değil mi? Benim gibi hiperaktif birisi yolda yürürken, hele bir de Beşiktaş, Kadıköy gibi kalabalık bir yerse, aheste aheste yürüyenlere sinir oluyorum. Ondan sonra neden kilo alıyorum demesinler. Bu ne yaaa.. Çok sinir olurum
5) Ağzını şapırdatarak yemek yiyenler: Çok kızıyorum ne yapayım… Hele gürültü çıkartılacak bir yemeği hızlı hızlı şapur şupur yiyorsa sinir olurum. Örn elma, cips, bilumum ses çıkartan yiyecek.


Aslında bir sürü şey var. Hatta çok daha önemlileri. Bunlar şimdi aklıma gelenler.

Ben de: Uzun zamandır aramızda olmayan Ayçiçekçiğimi, Butterfly kelebeğimi ve Sashacığımı sobeliyorum. Tabi zamanları varsa…

Hepinizi öpüyorum. Yazın oğluşun iki tane sınavı var. Biri İngilizce, diğeri dershane testi. Aman ne olur dua edin. Çocuğun kendine güvenmesi için ilk sınavlarının özellikle iyi olmasını istiyorum. İngilizceden çok korkmuyorum, epey yol katettik ama dershane sınavı çok kazık... Akşam yine ders var. Ben de şimdiden bunaldım. Yeterki başarılı olsun. Yarın kendimde olursam ve internet çalışırsa size bir hello derim:-)