Wednesday, November 14, 2007

Biraz da dekorasyon...

Dün yine günlük mesaim 11'de bitti. Yani işten gelme saatimi söylemiyorum tabi. Oğluşu Sosyal sınavına çalıştırdım ki inanın en zorlandığım ders bu çalıştırmak açısından. Çünkü oğluşta ezber yeteneği yok. Gerçi dün kendisi okuyarak daha iyi anladığını farketti. Fakat akşam akşam beyni sıfırlanmış olduğu için 10 dakika önce öğrendiğini tekrar sorunca boş bakışlarla yüzüme bir bakışı var ki! Sanki bu soruyu ilk kez duyuyor gibi! İnsan mutluluktan ne yapacağını şaşırıyor! Gerçi anlıyorum da. Matematik kafası çalışan ve okumayı hiç sevmeyen biri için Sosyal dersinin o ezbere dayanan eğitim anlayışı oğluşun bünyesine dokunuyor. Hele ki akşam akşam...

Avrupa Yakasını da bu karışıklık içerisinde izledim sayılır. Azıcık güldüm, iyi geldi. Bir iki gülücüğü bile hayatımda kar olarak görüyorum bu sıralar. Allah gülmekten ayırmasın...
Yarın evdeyim. Ama o kadar yoğun olacağım ki. Bir kere oğluşun okuluna gidip öğretmenleri yakalamam lazım. Acaba öğlen arası bulabilir miyim... Offf... Bir öğretmen ne iyiydi ilkokulda... Sonracıma temizliği halledeyim ki cumartesi pazar temiz temiz oturalım. Eee evdeyken güzel bir yemek de yapmalı. Sonracığıma oğluşu dershane deneme sınavına götüreceğim. Katılmak zaruri efendim bu sınaflara. Hemen her hafta da var. Veliler ile laklak yapacağım. Ama beklerken dershanenin biraz ilerisindeki bir başka dershaneye gidip SBS deneme sınavları için kayıt etmeyi düşünüyorum. Çünkü farklı dershanelerin sorularına göre durumunu da görmeli. Oğluş bu fikri sevdi çünkü dershaneden erken çıkıp girecek sınavlara... Sınav olmayı ders işlemeye seven bir çocuk bu benimki! Hocalarına sormuyorum çünkü başka dershane kapmasın diye girmesin derler kesin!
Sonra da gün geçer işte. Yarın size bakamayacağım canlarım. Ama aklım sizde olacak. Yer silme saatleri dışında tabi:-P
Bu arada size bahsettiğim battaniyeyin resmini çekmeye çalıştım. Çalıştım diyorum çünkü oğluşun yatma saatiydi ve oğluş kendinden geçmişti. O bu saatlere "sarhoş saatim" diyor:-) Kendi de biliyor uykudan, yorgunluktan içinin geçtiğini. Bu saatlerde daha hiper aktif oluyor, şımarıyor... O nedenle battaniyenin bütününü çekemedim. Sürekli yatağa atlayıp durdu. Siz de görüyorsunuz. Bunun gibi havada uçtuğu bi sürü resim var daha... O nedenle resimler çok iyi değil, idare edin artık. Valla aslında bu battaniye örneği aşırı basit. Renkli yapmak çok hoş. Renkler ile oynamak, bir işe konsantre olmak çok faydalı. Hoş şu sıralar değil dantel yapmak düğme dikecek vaktim yok. Ama biraz toparlanırsam pembe tonlarında yapmak istiyorum. Belki bebiş battaniyesi olur:-) Kimbilir...





























Bir de eşimin yaptığı bir duvar panosunun da resimlerini koymak istedim. Duvara hareket kattı bence. Daha önce kocaman bir tablo vardı. Güzel de duruyordu ama değişiklik iyidir...











47 Comments:

Blogger Alphecca said...

Sonunda şu battaniyeni gördük ya Renkler :))))

Ellerine sağlık, güzel olmuş :)

Bu arada ya senin oğluşun dersleri gayet iyi anladığım kadarı ile sen niye bu çocuğu ders çalıştıracağım diye helak oluyorsun. Ufak ufak elini çekmeye başla bence. Kontrolü elden bırakma ama bu işide kendine çok fazla vazife yapma. Senin oğluşun bu derslerin altından kalkabilecek bir çocuğa benziyor, hem sende çok fazla gerilmezsin. Biz okulu bitireli çok olmuş ya dersler ağır geliyor :)

Bunu dışarıdan bir gözün tavsiyesi olarak kabul et olur mu? Sen oğluşunu en iyi tanıyan kişisin sonuçta, benimki yanlış tespitte olabilir :)

12:03 AM

 
Blogger renkler said...

Çocuk gibicim, ben oğluşu sadece 2. sınıfta çok iyi çalıştırmıştım. Çünkü ağırdı ve birinci sınıfta matematiği iyi kavrayamamıştı. Ama o yıl çok iyi çalıştı. Sonra bu yıla kadar hiç çalıştırmadım, sadece yol gösterdim. Fakat oğluşa bu sene bir haller oldu. Kendi başına çalışmıyor. İlla benim anlatmamı istiyor. Yani kendisi beni istiyor. Fakat yavaş yavaş bunu bırakmalıyım. Biliyorum. Kendisi bol test çözüyor ama anlatım, okuma filan hiç yok! E öğrenmeden teste de başlamıyor.

Sanırım zamanla hem dershane olayı, hem yazılı çalışma durumları bir yola girecek...


Yani, tespitin doğru ama sanırım oğluşla ikimizin biraz zamana ihtiyacı var...

12:19 AM

 
Blogger HAYAT said...

hamarat hanımcığım çok güzel olmuş ellerine sağlık oğluşta kedi gibi üsütünde tepiniyor allah mutluluğunuzu daim etsin

12:33 AM

 
Blogger anemon said...

battaniyen çok güzel olmuş bende bu motiflerden şal yapmayı düşünüyordum bir ara düşüncede kaldı bir rahat nefes alabilrsem başlıycam duvar panosu bence çok duruyor daha önceki tablo nasıldı bilmem ama farkıl modern bir hava katmış
ilk okulda tek öğretmen git gör al bütün bilgleri şimdi her derse başka öğtermen var oradan oraya ders aralrında bulmak aramak ne zor

12:56 AM

 
Blogger kakaolusevgi said...

Öncelikle merhaba,özlemişim yazıların Renklercim,evdeki bilgisayarımın bozukluğundan ve işyerinde de işlerin yoğunluğundan.neyse geldim.
Battaniye süper olmuş maviş maviş.Pembişini de bekleriz ama :)
Biliyor musun ,annemde de vardı ama rengarenki,senden özendim avaba o renkli olanı da annemden alasam mı?Ben de çocuk odasına koyarım :))

2:23 AM

 
Blogger PERİLİ KÖŞK said...

renklerciğim ,epey emek vererek yaptığın battaniyen gerçekten çok hoş olmuş,ellerine sağlık,renkler çok güzel...
eşinin tasarımı panolar da müthiş,kumaşla kaplı panolar değil mi öyle algıladım ,onun da ellerine sağlık...

2:42 AM

 
Anonymous Anonymous said...

Battaniye de çok güzel olmuş ama ben duvar panosuna bayıldım. Çok orjinal ve güzel.Öpüldünüz...

3:11 AM

 
Blogger SenaBera said...

Battaniyen süper olmuş Renkler, ellerine sağlık.Oğluşun da çok sevdiği belli:) Güle güle kullansın.Ben bu kadar büyük ve bol motifli bir battaniyeyi ancak beş yılda bitirebilirdim herhalde..
Sen gene de hızlısın..

Eşinin duvar panosu da çok güzel olmuş.Salonun havasını epey değiştirmiştir eminim.MaşAllah karı koca beceriklisiniz...

Ben bu sene Sena'ya pek ders çalıştırmıyorum.Aslında pek vakitte
kalmıyor Bera'dan.Birinci sınıf olduğu için,okumayı sökene kadar onunla bayağı yoğun ilgilenmek zorundayım.Sena da yalnız çalışmaktan hoşlanıyor..Ama senin bu kadar ilginebilmen de çok güzel
bence.Karşılığını alacağından eminim canım,inşallah tabii..

Bu arda da seni de sobeledim.Sobe sobe sobe..

3:25 AM

 
Blogger Muhabbet Çiçeği said...

Renklerciğim, battaniye çok güzel olmuş, ellerine sağlık. Göz nuru valla. Tablonada bayıldım. Çok modern olmuş. Ev dekorasyonuna bayılırım bende.Böyle değişik şeyler yapmak istiyorum ilerde bende evime.Bu arada oğluşuna çok ilgili bir annesi. Oğluşun çok şanslı. Ama birazda kendine vakit ayır canım.

3:32 AM

 
Blogger renkler said...

Hislerciğim, sağol. Tepinmeyi seven çocuk zaten. Her yerde tepinebilir:-)

4:27 AM

 
Anonymous Anonymous said...

çok güzel olmuş battaniye ellerine sağlık :)
oğluşunu çok ii anlıyorum, iyi ki işletme filan okumamışım kesin bitiremezdim okulu. Herkes işletme derslerinde 90-100 alırken ben 50-60 la anca geçerdim. Nefret ediyorum ezberden, ama getir sayısal bişey bak nasıl çözüyorum :) mühendis olmalıymışım.
Bu arada penguen ve kutup ayısı bilgisi için teşekkürler. Hiç aklıma gelmemişti böyle birşey :)

butterfly

4:28 AM

 
Blogger renkler said...

Civcivciğim, vakit bulursan yap tabi. Çok da kolay zaten. Bende bir şal var, ondan yapayım diyorum ama motif çıkartmayı da hiç bilmem...

4:28 AM

 
Blogger renkler said...

Kakaolucuğum, mutlaka al anneciğinden ama bence sen de bir tane başla... Uğraşması da zevkli. Hatta pembiş veya maviş başla, bebişe hazır olur:-)

4:29 AM

 
Blogger renkler said...

Periliciğim, evet kumaştan. Kumaşlar gerçekten çok güzeldi, hani koltukları kaplatmak istesek o kadar çok seçenek var ki! Bir de benzerini kırmızı- altın yaldızlı tonlarında yatak odasına yapmak istiyorum.

4:30 AM

 
Blogger renkler said...

Handeciğim, sağol. Panolar eşimin buluşu ve tasarımı, uygulama da ondan.

4:31 AM

 
Blogger renkler said...

Sevgili Sena ve Beracığın annesi, sobe için çok sağol, senin yazını okumuştum ama adıma dikkat etmemişim. Sobelendiğime çok mutlu oldum şimdi. Pazartesi ilk işim yazmak olacak. Yarın ve haftasonu malum evdeyim, zaman olmaz...

Sena'yı çok taktir ediyorum. Kendi başına çalışması çok doğru. Allah bozmasın. Annesine zaman kazandırmış oluyor, kardeşine de dolayısı ile... Genelde kızlar daha iyi çalışırlar zaten. Kendimden biliyorum, her dersi kendim çalışır, gerekince anneme anlatır veya soru sorardım...

4:34 AM

 
Blogger renkler said...

Kelebekçiğim, neden anonim oldun sen:-)

Oğluş da mühendislik dışında bir dalda yapamaz sanırım... Zaten eğilimi neyse o olsun. İnşallah sevdiği bir bölüme girebilir. Bak şimdiden üniversiteyi düşünüyorum:-)

4:36 AM

 
Blogger renkler said...

Sevgili Muhabet Çiçeği, kendime ayırdığım zaman dilimi yok bu sıralar. Hani battaniye bittiğinden beri yüzüme krem sürmeye vaktim olmuyor. Ama olmaz bu kadar da... Bari haftasonunda oğlan dershanedeyken dinlensem biraz...

4:38 AM

 
Blogger Bocuruk said...

Bayılıyorum senin bu ders çalıştırma azmine. Niye? Bende hiç yok çünkü. Kendimi zorluyorum arada sırada ödevlerini şöyle bir kontrol ediyorum o kadar. İkisinin ortası en iyisi galiba.
Battaniyen de çok güzel olmuş. Eline sağlık. Oğluşun yatağına da pek yakışmış.
Sevgilerimle...

6:27 AM

 
Blogger Yaz said...

Renklerciğim battaniye çok güzel olmuş ellerine sağlık. Aynı model çeşitli renklerden iplerle yapılırsa da hoş durur herhalde. Kakaolumun dediği gibi pembişini de görürüz inşallah :)
Panoda çok orjinal. Ailece yeteniklisiniz maşallah size:) Bu arada bende evdeki değişiklerden dem vurdum bloğumda. Değişiklik yapma vaktim geldi benimde :) Öptüm canım :)

6:34 AM

 
Blogger renkler said...

Bocurukçuğum, ben bu sıra çok abarttım. Yarın da sınavı var. Bu demektir ki Renklerin mesaisi yine uzun sürecek. Ay ezberledim herşeyi yeter artık... Ortasını bulalım beraber:-)

7:08 AM

 
Blogger renkler said...

This comment has been removed by the author.

7:08 AM

 
Blogger renkler said...

Yazcığım, güzel renkler ile çalışılırsa harika olur. Benim pek alternatifim yoktu oğluş odasında... Ama cesaret etsem ve zaman bulsam (bu hesapla önümüzdeki 6 yıl doluyum) bizim yatak örtüsüne de yaparım.

Postuna yorum bıraktım. Yenilik iyi gelir sana bu sralar. Gözünü karart derim ben. İnsanın psikolojisinin iyi olması gibisi yok:-)

7:12 AM

 
Blogger Mutluveumutlu said...

Battaniyeye de panoya da, oğluşuna da bayıldım :)Maşallahhh...
Ben böyle kocaman örebilirimmiyim bilmiyorum ama bebişim olursa kesin bebek battaniyesi olarak öreceğim, Renkler sen insanı fena gaza getiriyorsun :)))
Öpüyorum canım çok

7:27 AM

 
Blogger renkler said...

Mutlucuğum, öyle gaza getiririm işte:-) İnsanlar değişik ve güzel şeyler üretsin çok seviyorum.Benim yaptığım gibi basit şeyler de olabilir bunlar... Önemli olan üretmek, boş durmamak.

7:42 AM

 
Blogger Unknown said...

Çok beğendim battaniyeni ellerine gözlerine sağlık ne de olsa göz nuru başka oluyor..duvardaki pano da çok güzel onu biraz anlatırmısın nasıl yaptınız bir mahsuru yoksa..öptümmmm...

2:29 PM

 
Blogger Gamzeli said...

Avrupa Yakasını bende izledim ve epey güldüm, aman allah ayırmasın güldürmekten, insan özlüyor bazen gülmeyi.
Oğluşla birlikte sende okuyorsun vallahi canım zor oluyordur ama ne yapcan herşey onlar için.

Battaniyeye bittim çok güzel yaaa. Annemin biizm için bebekken yaptığı bir battaniye var yepyeni duruyor ve annem salklıyor birgün bende göstereyim bir tarafı pembe bir tarafı pembe çok zahmetli ve hoş birşey :)

Öpüyorum ablacım seni

3:52 PM

 
Anonymous Anonymous said...

Mail kutuna bak :)

4:01 PM

 
Blogger Banu said...

Sevgili Renkler, battaniye çok güzel olmuş. Renkleri de çok hoş, eline sağlık. Bu tip işlerin insanın kafasını çok dinlendirdiğini söylerler. Ayrıca duvar panosu da çok başarılı. Siz yetenekli bir ailesiniz demek ki, üstelik evinizi seviyorsunuz, ne güzel.

12:31 AM

 
Anonymous Anonymous said...

canım cım bol resimli gzwl bi post olmuş ben böle renkli olunca dda çok seviyom:))
kızlarr ben sizin gibi veliler istiyorum bizimkiler 48 kişi ama 8 kişi yoktur alıp da birlikte ders çalışan??

battaniye de eşinin panosu da oğluşunda çk güzel maşallah..
hep paylaşman dileğiyle ..
kilo olaylarına girmiyorum yüzümm yok birlikte hırslansak mı azıcık ne yapsak??

1:33 AM

 
Blogger uykucu said...

renklercim şu meşhur battaniyen süper olmuş bayıldım.sonunda gördük ohhh.batavo oğlunu dersleriyle ilgilenmene bir çok anne eminim hiç uğraşmayıp birde kızıyordur çalışsanaaaa diye.şanslı çocuk haberi varmı?.duvar panosuda iyi fikirmiş çaldım bende yapıcam ona göre..eşinede selamlar.

2:56 AM

 
Blogger berfin said...

RENKLER'İM ellerine sağlık harika olmuş battaniye. Ben böyle birşey yapmaya kalksam 5 senede bitiremem maşallah sana ne sabırlı ve becrikliymişsin. Eşinde öyle valla. Çok değişik olmuş en güzel tablodan daha güzel:)oğluşuna harcadığın emeklerinin karşılığınıda alırsın. Yazık çocuğa ama yaa:)çook çalışıyor valla. Ayyy öğrencilik zamanlarım geliyor aklıma:)öpüldün canım

3:22 AM

 
Blogger berfin said...

RENKLER'İM ellerine sağlık harika olmuş battaniye. Ben böyle birşey yapmaya kalksam 5 senede bitiremem maşallah sana ne sabırlı ve becrikliymişsin. Eşinde öyle valla. Çok değişik olmuş en güzel tablodan daha güzel:)oğluşuna harcağığın emeklerinin karşılığınıda umarım alırsın. Yazık çocuğa ama yaa:)çook çalışıyor valla. Ayyy öğrencilik zamanlarım geliyor aklıma:)öpüldün canım

3:22 AM

 
Blogger [ fiкяiмiи iиcє güℓü ] said...

Battaniye çok güzel olmuş canım, ellerine sağlık. Bu dersler ne olacak bilemiyorum. İyice ağırlaştı. Sanırım yavrular bizimle çalışırken rahat ediyorlar. Aslında Çocuk gibi'ye katılıyorum. Alıştığı gibi gidiyor. Bak liseli olduk hala beraber çalışıyoruz.:(

3:26 AM

 
Blogger Esra said...

Battaniye harika. Ellerine saglik.

Duvar panosunu da cok begendim...
Becerikli ailesiniz, desene. :-)

5:45 AM

 
Blogger böğürtlengözün annesi said...

Ellerine sağlık Renklerim,çok güzel olmuş battaniye.
Oğluşunun evdeki sarhoşluk sattleri bizim evdede şımarıklık saatleri diye nitelendiriliyor. Sanırım bu kuzucukların hepsi aşırı uykulu oldukları saatlerde nasıl beceriyorlarsa süper hareketli oluyorlar. Ben Oğlanı seyrettikçe yoruluyorum açıkçası.
Öpüyorum seni...

11:10 PM

 
Blogger renkler said...

Elçinciğim, önce gidip 6 mm'lik suntadan 30x30 cm parçalar kestirdik. Sonra istediğimiz kumaşlardan satın aldık. Kumaşları kesip arka taraftan zımba makinası ile zımbalayarak sabitledik... Altlarına ahşap altlık yaptık, duvara vidaladık ve üztün e minik cam çivileri ile panoları taktıkç. En son çivinin başını koğarttık ki görülmesin.

10:35 PM

 
Blogger renkler said...

Gamzeliciğim, pembeye dayanamam. Mutlaka göster battaniyeyi. Eminim anneciğinin battaniyesi çok güzel olmuştur...

10:36 PM

 
Blogger renkler said...

Bakıyorummm....

10:36 PM

 
Blogger renkler said...

Banucuğum, sağol. Kesinlikle kafayı dinlendiriyor. Ama zaman bulmak güç!

10:37 PM

 
Blogger renkler said...

Nagişçiğim, kilo konusunda hırsa ihtiyacım var. Bir türlü kendimi hazır hissedemiyorum ve vücudumdan memnun değilim. Velilerin ilgilenmesi aslında şart. Ama Türkiyedeki eğitim düzeyini de biliyorsun. Ama hiç değilse çocuğun çalışma süresini kontrol etmeliler. Belki velilere bir çalışma programı verebilirsin. Kontrol edip imzalamalarını, yorum yapmalarını isteyebilirsin. Bizim dershanede onu yapıyorlar... En azından konuyu takip ederler, çalışıp çalışmadığına bakarlar...

10:40 PM

 
Blogger renkler said...

Figenciğim, ben de abartıyorum galiba. Yani ilgisizlik de kötü, çok ilgilenmek de... Ortasını yakalamaya çalışıyorum bu günlerde...

10:41 PM

 
Blogger renkler said...

Berfinciğim, amin, inşallah karşılığını alırız. Aslında çok çalışmıyor. İsteyerek çalışsa bir saatte olay bitecekken bu istemeden çalışınca üç saat sürüyor. Ama artık kendisi de biraz anladı...

10:42 PM

 
Blogger renkler said...

Sevgili Archisugar, sağol canım. Ah bir de zaman olsa!

10:58 PM

 
Blogger renkler said...

İnce Gülcüküm, kendileri çalışmayı öğrenmeliler de nasıl? Oturup çalışan bir çocuk olsa zaten çalıştırmayacağıom. Hayır, üç senedir hep kendi çalışırdı, bu sene bir haller oldu minik adamıma!

10:59 PM

 
Blogger renkler said...

Sevgili Böğürtlen Gözlücüğün annesi, hani arada anlattığım bir kuzenim var. O da üç yaşlarında filan belli bir saati vardı. Kriz önce gülmekle başlardı, herşeye, bazen boş... Sonra gülmeler yerini kahkahalara bırakırdı. Bu sırada tüm ev ahalisi de gülerdi. Sonra gülmelere buşduğu saçları çekme eklenirdi ki genelde bu ben olurdum. Ama ne can çekme. Sonra kızılmaya başlanırdı çünkü bayağı eziyet ediyordu. Sonra gülmeler yerini mızırdanma ve ağlamaya bırakırdı. En sonunda ciyak ciyak ağlayan bir çocuk, saçı başı dağaılmış biz diğer çocuklar, çocuğu yatırmaya çalışan zavallı bir anne kalırdı:-)

11:02 PM

 
Blogger Unknown said...

eyvallah renklerim...

12:58 AM

 

Post a Comment

<< Home