Hayallerin mesleği???

Sevgili Civcivciğim beni taaa ne zaman sobelemiş ama ben farketmemişim. Aslında bilirisiniz pek kaçırmam böyle durumları ama nasıl kaymışsam artık o dönem :-P

Konu şu: Sahip olmak istediğiniz meslek!

Aslında Allah’a şükür sahip olmak istediğim mesleğe sahip oldum. Yani lisede tek düşündüğüm mimar olmaktı. O sıra dershanelerde yapılan deneme sınavlarında aynen sınavda aldığım notları alıyordum. Yani gireceğim okul, bölüm belliydi, bir sorun olmadı ve girdim.

Sınava girmeden annem çok dil dökmüştü, kızım eczacı ol diye. Ah neler anlatmıştı beni kandırmak için. Beraber çalışırız diyordu. Hatta rüşvet olarak araba almayı önerdi... Herhalde evde oturmak istemediğinden bir eczane açıp orada çalışırız diye hayaller kuruyordu. Ama bendeki inat da tam inat. Ne yapacağım ben eczacı olup, dükkanda sinek mi avlıyacağım diye abuk sabuk konuşmuştum o minik beynimle:-) Sanatçı olacaktım ben! Hah! Oldum işte sanatçı! Ne sanat, ne sanat! Yaptığım işin pek sanatla ilgisi yok şu an. Yani kendi büromu açıp özgürce sanat yapabilirdim belki ama Türkiye'nin şartlarını biliyorum, çok ünlü bir mimar değilseniz size sanatçı gözü ile bakmadıkları gibi özgür de bırakmazlar. Neyse, büro açmayı hiç düşünmedim bile ve çok değişik ama mimari ile ilgili, ama sanat ile alakasız, daha çok teknik bir konuda uzman oldum.

Allah’a şükür yaptığım işi seviyor, ama mimarları pek sevmiyorum, genel olarak mimarlığı da uzaktan takip ediyorum daha çok... Bazen "keşke annemi dinleseydim be!" diyorum. Evet, itiraf ediyorum, ah keşke annemi dinleseydim. Ah annem ahhhhh... Kurulsaydım dükkanıma, annem de olsaydı benimle… Pişman olmayı pek sevmem ama dinleseydim anneciğimi keşke. Offfff… Kızlar, annenizi dinleyin, burnunuzun dikine gitmeyin sürekli.

İlginç olan ne biliyor musunuz? Eğer eczacılığı yazsaydım kesin girebiliyorum aldığım puan ile. İlkokulda bir arkadaşım vardı. Benim kadar başarılı bir öğrenci değildi ama fena da sayılmazdı. Lise de de arkadaşlığımız ailecek sürdü. Hatta üniversite ve sonrasında da… O eczacı oldu, Ünlü bir hastanenin hemen yanında süper bir eczanesi var. Annesi ve kızkardeşi ile beraber çalışıyorlar. Haset etmiyorum, aksine memnunun ama ben de becerebilirdim.

Her şey kader, kısmet… Gerisi boş.

Ben de Mutlucuğumu, Elçinciğimi ve Sena- Beranın annesini sobeliyorum… Konu eskimiş olabilir tabi :-) Ayrıca sobelenmeyi beklemeyin, hayalinizdeki meslek ne idi veya ne bunu yorumlarda yazın. Merak ederim ben şimdi.