Güzel bir 2008 dileği ile ilk yazım.

Sevgili arkadaşlarım, hepinize teşekkür ederim. Geçmiş olsun dilekleriniz ve yeni yıl kutlamalarınız için... Anneme de ilettim, çok teşekkür etti.

Tam yeni yıl arifesinde oldu bir talihsizlik. Ama Allah'a şükür kötü bir kırık değilmiş. Yine de hafif ağrı yaptı tabi. Bir de 15 gün alçıda duracak olması sıktı annemi. Onun gibi yerinde duramayan bir kadın için büyük ızdırap. Dün zorla bizde kalmaya razı ettim. Bir de inatçı! O hali ile kalkıp tek kolla birşeyler yapmaya çalışıyor. E kadın bir dinlen, bir otur artık dedim. Ama dinler mi!

Pazar akşamı dolma sarmaya bana yardım etmeye gelirken sitelerin arasında bir çukura basıp düşmüş. Bu çukur neredeyse bir aydır vardı. Aslında baskı yapıp kapattırmak lazımdı , genelde de bunu yaparım ama işte benim de basiretim bazen bağlanır. Bu olaydan sonra site yönetimi ile biraz sert konuştuk. Tabi bir sürü özürler, telefonlar... Aylardır bozuk olan yol hemen bir günde yapıldı. Demek ki olabiliyormuş. Üstelik bu yer tam kapalı otopark girişinin hemen yanı, güvenlikçilerin ve giren öıkanın her an gördüğü bir yer. İlla bir olay mı olması gerekiyor! Bizdeki bu mantalite bitmeden hiçbirşeyin düzelmeyeceğine iyice inandım artık.

Yeni yıl akşamı çok özel bir akşam olmadı benim için. Zaten herhangi bir günden çok farklı bakmam. Sadece aile ile beraber olabilmek için bahane işte. Güzel bir sofrada kalabalık bir yemek, çocukları eğlendirmek için hazırladığım hediye çekilişlerinin yapılması, hediye tartışmasına giren çocuklar, onları oyalamak için oynanan ve her seferinde birinin mızıkçılık ağlayışı ile son bulan oyunlar, çekilen bir iki foto, milli piyango bana çıkarsa hayallaeri gibi klasikler ile geçirdik yine bu geceyi de. Gece epey geç evimize dndük. Oğlum kendini zor attı yatağa.

İşte böyle... Sizler neler yaptınız?