Selam arkadaşlar...

İyiyim, iyiyim merak etmeyin. Tamam, çok iyi değilim, iyileşme yolunda bebek adımları ile ilerliyorum ama haftasonu bol bol güldüm Allha'a şükür. Zaten nasıl geçti anlamadım... Anlatayım:

Cuma işten erken çıkıp annemin elini göstermeye doktora gittik, bugün açılabileceğini söyledi. Sonra oğluşu dershaneye götürdüm cuma klasiği olaraktan. Sınava girdiler yine, biz de veliler ile konuştuk. Valla iki saat boyunca konuş konuş, iyi geldi. El işi getirenler bile oluyor. Ben kitap götürmüştüm ama konuşma olunca okunmuyor, hani el işi yapıp konuşursun ama...

Zavallı oğluşum geçen hafta beş sınav yaşadı okulda. İkisi cuma günündeydi. Dolayısı ile iki sınav, ertı bir dershane testinden sonra sarhoş insanlardan farksız bir şekilde çıktı dershaneden. Eşimle çok güldük haline. Hele saat on gibi iyice kendinden geçmişti, durduk yere gülmeler, yılışmalar, üstümüze atlamalar filan. Biz de eğlenmiş olduk:)

Cumartesi hep aynı zaten. Dershane olayları. Oğluş VIP sınavına girdi gene. 7 sınav ile haftalık olarak rekor kırdı. Bol bol yemek yaptım. Valla çok iltifat da gördüm. Annem bile çok iltifat etti. Şaşırdım! (bunu Şahika edası ile söyledim ona göre canlandırın gözünüzde...) E eli mahkum, el kırık olunca! Yazık canıma...

Pazar temizlik filan ama abartmadım inanın. Sadece yemekten sonra sadece mutfak yerini silme gibi masum bir istekle işe koyuldum ve ev ahalisinin şaşkın bakışları altında tüm evi bi su siliverdim. Oh be kendime geldim...

İşte böyle... Daha iyiceyim. Allahım yarın çok daha iyi olayım, hep beraber olalım. Amin deyiverin lütfen...

Bu arada Yağmur Damlacıkımı tebrik ediyorum. Beni en iyi tanıyan bolggerlerden kendisi. Demiş ki, sendeki tatsızlığı anladım, sen her bir yoruma tek tek cevap verirdim, son zamanlarda vermedin. Canım, beni gerçekten tanımışsın. Aramızdan ayrılmanı hiç istemiyorum. İyi dostum...