Barbie ile Büyüyen Kızlar...

Kız çocuklarının Barbie'yi ne çok sevdiklerini bilirsiniz. Bazı yeni veya potansiyel anneler zararlı (en azından yararsız...)olduğunu düşündüklerinden kızlarına asla Barbie bebek almayacaklarını söylerler ve ateşli bir şekilde bunu savunurlar ama genelde her kız çocuğu ne yapar ne eder ve o şarışın bebekleri mutlaka aldırırlar. Hatta bu tip annelerin kızları işi abartıp çantadan oyuncak ruja, sakızdan, aynaya herşeyleri Barbieli, pembeli olur.

Benim sevgili kuzenim de bu kız çocuklarından bir tanesiydi. Aramızda 9 yaş olduğu için onun ablası oldum hep... Annesi asla makyaj yapmayan, sürekli kitap okuyan, aşırı sade bir kadındı ama bizimki annesinin tersine hep kokoş olmuştu ve en sevdiği oyuncakları Barbieler olmuştu. Çeşit çeşit her renkten, her kılıktan onlarca Barbie elinden geçmişti. Buna en çok sevinen kişi ise bendim. Onun gibi kokoş bir ruha sahip ben Onu oynatmak bahanesi ile 17 yaşıma kadar onunla Barbie oynadım. Sözde onu oyalarken aslında benim zamanımda pek olmayan, olsa da Türkiye'de çok ulaşamadığımız bu güzel bebekler ile ciddi ciddi oynuyordum. Hatta bir yılbaşı gecesini Barbieler ile ve onlara maket mobilyalar yaparak geçirmiştik.

Sevgili kuzenimin bazı bebekleriyle de kuaförlük yeteneğimi konuşturuyordum! Saçlarını boyuyor, kesiyor, örüyo, çeşitli topuzlar yapıyorduk. En sonunda her Barbie kısa Punk kesilmiş kızıl saçları ile en sevilmeyenler kategorisine atılıyor ve bir yenisi tutturuluyordu (yok artık tutturan ben değildim ama onu bu konuda cesaretlendirirdim:-)

Bizim küçük Barbie şimdi kocaman bir kadın, bir bebeği oldu. Oğlu olduğu için Barbieler şimdilik hayatında olmayacak ama sanırım biricik kuzanim artık bir Barbie kız değil. İşinden ayrıldı, kendini eve ve bebeğine adadı, bunalım içerisinde evde oturuyor ve işin kötüsü karakteri kesinlikle yeni konumu ile uyuşmuyor. Onu bunalımda görmek beni üzüyor. Hepimiz kendimizi yavrularımıza adıyoruz ama bu hayattan elimizi ayağımızı çekmemizi gerektirmiyor. Mesela ben oğlum 2 aylık iken part time çalışmaya başladım, 7 aylık olunca da tam zamanlıya döndüm tekrar.

Neyse, umarım hayatta istediği herşey olur. Cici çocuğu için de bunu diliyorum. Onu çok seviyorum.

Hepimiz küçük kız çocukları iken bebeklerimizin annesi olur, onlara bakar, evcilik ve komşuculuk oynardık. Genelde pek işte çalışmaz, ev kadını şeklinde birbirimize gidip gelirdik:-) Büyüdük ve hayat değişti, biz de değiştik. Değişmeliyiz...

Bu arada sizin Barbie için görüşleriniz neler? Kızıyor musunuz, nefret mi ediyorsunuz, Onu özlediniz mi? Eve sokmam mı diyorsunuz, Onu kıskanıyor musunuz:-)