Hayatta en çok ne olmasını isterdiniz?

Günaydın:-)

Dünkü kasvetli, boğucu, sıkıcı ve baş ağrılı pazartesinden sonra salı güleryüzüyle geldi:-) Dün saat 10 da evin tüm halkı uyumuştu (aslında yorgunluktan sızmıştı demek daha doğru) ve aldığımız bu güzel ve uzun uyku sayesinde kendimi biraz dirilmiş hissediyorum. O nedenle daha iyimserim diyebilirim:-)

Sabah blogları gezerken rastladığım sevgili Gazel Vakti oğluşunun bir kıza yazdığı "I love you" notunu anlatmış, çok hoşuma gitti bıcırığın yaptığı... Ben de bizim dün akşam yemekte "günün nasıl geçti" konuşmasında oğlumun bahsettiği bir konudan yola çıkmak istiyorum:

Canım annemin hazırladığı güzel iftar sofrasında oğlum öğretmeninin yazılı bazı sorular verdiğini ve bunları cevaplandırdıklarını anlattı. Neler sordu diyince bir ikisini söyledi. Daha çok yeni öğrencileri tanımak adına sorulmuş sorulardı bunlar. Bir de "hayatta en çok ne olsun istersiniz" diye sormuş. Bizimki de "dünyadaki bütün kızlar bana baksın" diye cevap vermiş. Gülmekle ağlamak arasında kaldım tabi... Annem "oğlum, doktor mühendis olmak istiyorum diye yazsaydın ya" dedi. O da "anane onlar nasıl olsa olur, bu daha zor ve önemli dedi. Kendine olan bu özgüveni hoşuma gitmedi değil. Ama geçen hafta veli toplantısında oğlumu çok efendi, çok saygılı bulan öğretmen bu cevap karşısında ne düşünmüştür onu merak ettim.

Aziz Nesin'in "Şimdiki çocuklar harika" adlı kitabını hatırladım. Aziz Nesin bu çocukları görse ne derdi? Harika yerine başka sıfat bulurmuydu, yoksa Onun bile kelimeleri yetersiz mi kalırdı?

Gazel vakti'ne de anlattığım birşey var, size de anlatayım. Oğlum daha 2. sınıftayken sınıfında bir kız arkadaşı vardı. Kızın annesi ile samimi olduğumuz ve aynı zamanda komşu olduğumuz için hem sınıfta, hem evde sık sık beraber oluyorlardı. Kız bir gün hem annesinin hem babasının yanında sınıfta ona aşık 7 çocuk olduğunu söylemiş ve isimlerini saymış. Annesi de bizim çocukla arkadaşlığını bildiği için onun neden olmadığını sormuş. O da onunla artık sevgili olmadıklarını, sadece arkadaş olduklarını söylemiş. Ne günlere kaldık!

Daha anaokulundayken bir kıza aşık olmuştu. Hep ondan bahsediyor, doğumgününde çok güzel bir hediye almam için ısrar ediyordu. Onu almak için okula gittiğimde ikisi elele çıkıyorlardı ve sadece 5 yaşındalardı...

Geçen seneki okulunda sevdiği bir kız vardı. Kız hakkaten güzeldi. Sarı saçlı, mavi gözlü... Gözlüğü vardı ben de sırf biraz kızdırmak için "Ama O gözlüklü" dedim. O da olsun anne, evlenince ameliyatla düzeltiriz, sorun değil dedi. Sanırsın evlenmeye karar vermiş koca adam... Bu sene okul değişikliğinde ondan ayrılacağı için üzgün gibiydi ama çabuk unuttu. Bu okul değişikliği nedeniyle en büyük sıkıntısının "anne, ya güzel kız bulamazsam" olduğunu söylediğinde ne diyeceğimi şaşırdım. Benim oğlum biraz maçomu ne? İyi de kime çekti?

Eminim ki hepiniz çocuklarınızla bu tip diyologlar yaşıyorsunuz. Gençlerin durumunu tahmin bile edemiyorum.

Umarım hayatta ne isterlerse o olur. Ama benim oğlum doğru bir karar vermemiş, onun yerine ben yazıyorum: "Oğlum iyi yürekli bir insan ile güzel, huzurlu ve sağlıklı bir yuva kursun, hayırlı çocukları olsun, başarılı olsun ve sonsuza dek mutlu olsunlar..." Bir anne başka ne diler?

Renkli Günler:-)