Gene pazartesi, Gene sendrom...

Sevgili arkadaşlar,

Umarım güzel bir haftasonu geçirdiniz. Çalışan bayanların haftasonları birbirine çok benzer değil mi? Ev ile ilgilen, çocukla ilgilen, derslerini yaptır, alışveriş yap, yemek yap ama bu ara dostları da ihmal etme... Hep aynı hep aynı. Ama ne olursa olsun güzeldir...

Cuma akşamı pestilimiz çıkmış bir şekilde koltuklara uzanıp korku filmeleri izledik. Oğlum bize bakıp "ne, yine mi korku filmiii" diyerekten kendini odasına kapatıp bilgisayar oynadı ve bizle ilişiğini kesti. Benim gibi korku filmi meraklısı bir kadının korku filminden korkan bir çocuğu olması ilginç, yok zaten izlemesin bu yaşta, ama ben o yaşta da bu türün meraklısıydım ve bu tip filmleri asla kaçırmazdım. Neyse saat 12 gibi koltuklarda sızmaya başlayaınca hadi yatalım dedik ve sabah ona kadar uyuduk! benim haftasonları sekizden sonra kalktığım pek vaki değildir, bu nedenle eşim hasta olduğuma karar verdi ve beni gözetimde tuttu o gün:-)

Cumartesi birkaç haftadır süregelen sorun yaşama anlarında evde olmamak (konuyu anlatıp canları sıkmak istemiyorum) için eşimle kendimizi evden dışarı attık. Oğlum zaten arkadaşıyla sözleşmişti ve annem de evdeydi. İnsan (insan demeyelim de kadın daha uygun olur) kendini dışarı atarsa ne olur? Tabi ki alışveri yapılır. İlk önce Metroya gidip kıtlıktan çıkmışa benzeyen her market insanı gibi dolu yiyecek aldık. Neden bilmem büyük bir markete gidince gerekli gereksiz herşey alınır! Hele bi de açsan. Neyse orayı atlattık ki yolda mağazalara gözümüz takılıp duruyordu. Biz de inip aklımızda kalacağına üzerimizde kalsın diyerek bi sürü kıyafet aldık. Ama cidden ihtiyacımız olan şeylerdi. Kıyafet almak için zayıflamayı beklemekten vazgeçtim. Çünkü o nedenle yazın üzerime hiç birşey alamamıştım. Baktım zayıflayacağım yok, hiç olmazsa cici birşeyler alırırm da keyfim yerine gelir diye düşündüm. Çok kokoş şeyler buldum kendime kızlar... Hele bir tunik var ki üzerinde böööle pembe kurdela ve çiçekler filan var, çok kokoş, çok tatlı, tam benlik. Alışverişe düz ayakkabı ile çıkmıştım, tabi etekleri denerken olmadı, bir ayakkabı getirdiler, aman tanrım ne idi o! Bantlı, açık bir ayakkabı, o ince uzun topukların şıklığı, ayakkabının rahatlığı, ne hoş birşeydi. Eşim de bayıldı, alalım dedi. Fiyatını sorduk, %50 indirimdeymiş yaşasın! fiyatı altındaki etikette yazıyor dedi adam ben içeride kabindeyken... Bir baktım 1200 YTL!!!! Yarısı 600 YTL! Hadi oradan... Tabi marka bir ayakkabıydı ama yani bu paraya insanlar bir ay ailelerini geçindiriyorlar. Ülkemizdeki insanlar arasındaki uçurum bir daha gözümün önüne geldi. Neyse iyi parçalar seçtim, adam ayakkabıyı alacak mısınız diyor. Yok kalsın dedim, fiyatı ile ilgili yorum yapmadım, adam ne yapsın ki. Erkek reyonuna çıktık ki en çok vakti orada geçirdik. Ben bir tarama yapıp eşimin beğeneceği şeyleri buldum. Sonunda tüm reyonu oradaki görevli adamdan daha iyi biliyordum, adam bunu nereden aldınız diye soruyor! Eşim çok zevklidir, bir çok şey beğendi ama hiç birşey almadı. Başka yerlere de bakmalıymış, öyle hemen neden ilk beğendiğine atlayacakmışsın? Ben buna katılmıyorum. Bir parçayı beğendiysem, ona aşık olduysam, tabi fiyatı da bana uyarsa mutlaka alırım. Çünkü bilirim ki başka yerde daha iyisini bulamam, aklım onda kalmıştır çünkü.

Akşam bir komşumuza iadei ziyaret yaptık ve hoş vakit geçirdik. İyi insanlar ve onları bulduğumuza sevindim...

Pazar günü de işte öyle geçti. Bu hafta bir sunumum var ona biraz baktım. Oğlum ingilizceden 36 almış! 100 üzerinden! Ama kadın bunların eski bilgilerini sınamış. Bizim oğlan eski İngilizce hocası yüzünden İngilizceden nefret etmiş durumda. Kadın sıb-navda arkadaşından silgi istedi diye kağıdını almış, 0 atmış... Bizimki arkadaşı ile konuşmuş da olabilir ama kopyadan anlamaz ve asla çekmez, bundan eminiz. Zaten onlar daha kopya uyanıklığına ve becerisine pek ulaşamadılar. Neyse bazı hocalar insanları dersten soğutmayı iyi beceriyorlar. Bizimki de bu ruh hali içerisinde İngilizceyi kafasına almamakta inat ediyordu. Dün oturduk, daha he, she ,it de is takısının geleceğini bilmiyor ve öğrenemiyor! Durumu eşim ele aldı ve çok güzel bir şekilde küçük renkli kağıtlara özneleri ayrı ayrı yazdı ve her birinin arkasına takıları yazdı, onlarla çok güzel açıklayıp odasına gittiler ve onları bir yerlere yapıştırdılar. Bizimki bu şekilde hemen kaptı. Eşim yutdışında yaşayıp epğitim aldığı için eğitim sistemimize pek bir kızar ve onlşarın eğitim sistemi ile yaklaşıldığında çocuğun çok daha kolay alacağını söyler ki bugerçekten de işe yarıyor...

Neyse her güzel şey gibi bu haftasonu da geldi ve sevgili pazartesi sendromumuza kavuştuk. Bu haftam çok yoğun ve stresli olacak. Çarşamba çok önemli bir toplantım ve bu toplantıda İngilizce sunumum olacak. Arkadaşlar ne olur bana dua ediniz.

Renkli ve başarılı haftasonu geçirmemiz ümidiyle:-)