Beynin sildiği anılar...

İlkokul birinci sınıftayım...Annem ile okuldan çıktık ve eve gidiyoruz. Okulumuz o şehrin en güzel binalarından biri, çok eski bir yapı ve cidden çok etkileyici. Bahçesinde süs havuzu bile var (gerçi oraya öğrencilerin girmesi yasak ama ben öğretmen çocuğuyum, fırsat buldum mu havuza bakar, oradaki kurbağaları inceleyebilirim:-)) Okul o şehrin ismi ile anılan lise ve Sanat okulunun arasında... Çıkış saatleri hep aynı... Neyse evimiz aslında çok yakın, her gün annemle okulumuza gidip geliyoruz. Annem bu kısa yolculuklarımızda çok tedirgin nedense, her an birşey olacakmış gibi, elimi acıtıyor tutacağım diye, nereye gideceğim ki... O gün de sıradan bir gün işte. Üç okulun da öğrencileri çıkmışi birbirine katılmış durumda. Birden bir ses ve ardından bağırışmalar, çığlıklar duyuluyor. Silah sesi bu, korkutucu. Ortalık birden birbirine giriyor. İnsanlar can çekişmesine düşüp kendilerini bir yere atmaya çalışıyorlar. Annem beni kucağına alıp tanıdık bir eczanenin içerisine atıyor. Hemen tezgah arkasına geçiyoruz. Büyükler kendi içlerinde konuşuyor, çocuklar ağlıyor... Bir büyük diyor ki "iki okulun öğrencileri yine birbirine girdi" İki okul, iki farklı düşünceye sahip, iki ayrı fikre sahip, bu nedenle sürekli çatışıyorlar.

Bu benim bir anım. 80 öncesine ait... Ama bu anımı hiç ama hiç hatırlamıyorum. Annem anlatıyor sık sık. Benim iyi hafızamı bilen annem bu olayı anımsamamamın mümkün olmadığını söylüyor. Ama hatırlamıyorum işte. Beyin hatırlamak istemediği olayları silebilir mi? Benimki silmiş işte. Belki çocuk çocuk şok geçirmişim o gün...

Cumartesi Bülent Ecevit'în cenaze töreninle eşimle 80 öncesi olayları konuşurken aklıma geldi bu olay. Küçücük çocukların beyinlerinin nasıl bu şekilde yıkandığını aklım almıyor. Lise, hatta ortaokul öğrencileriydi onlar. Üniversite öğrencilerinin durumu daha da içler acısıydı. Eşim o yıllarda ODTÜ gibi bir okulda öğrenciymiş. Hiç bir olaya karışmayan ender öğrencilerden biriymiş ama inanın o dönemde bu da çok zor bir durumdu!

Allahtan o günler bitti, Allah bir daha göstermesin.

Bu arada cuma günü itibarı ile 3 kilo vermiş bulunuyorum. Umarım bu şekilde gider. Haftasonu çok sıkı bir rejim yapmadım. Cumartesi annem ile yaprak dolması sardık üzerinize afiyet! Off ne lezzetti o! İki öğün dolma yedim. (az yağlı valla) Tabi bu çok diyete yakışmadı ama ne yapayım. İşin psikolojik yanı da var dimi?

Renkli haftalar:-)