Dış mimarınız İstanbul'dan bildiriyor!

- Eşiniz hanfendi çalışıyorlar mı?
- Evet çalışıyor.
- Ne güzel... Ne iş yapıyorsunuz?
- Mimarım.
- Aaaa ne güzel. İç mi dış mı?
- Efendim?
- İç mimar mı, dış mimar mısınız?
- Dış mimarım, normal mimar...

Öyle soruya böyle cevap. Nedense mimarım dediğimde ilk tepki aaaa ne güzel oluyor. Sonraki soru da iç mi dış mı oluyor. Yaa dış mimarlık diye bir meslek varda ben mi bilmiyorum!!?? Ayrıca iç mimarsam zaten mimarım demem değil mi, iç mimarım derim. Gerçi o zaman da iç mimar ne diyebilirlerdi benim şansıma! Dış mimarım kardeşim, tamamen dış!

Bu dialog dün akşamki eşimin şirket gecesinde gerçekleşti. Güzel bir geceydi aslında... Geçen senekinden çok daha güzeldi. Aslında geçen sene eğlenmek için daha çok sebebim vardı. Mesela çocukluğumun sevgili Nükhet Duru'su sahne almıştı, hatta onunla resmim bile var. Ne hoş bir kadındı. Bu sene ise Muazzez Ersoy vardı. Şimdi, Muazzes Ersoy'u severim veya sevmem, müzik türünü severim veya sevmem önemli değil ama kadının gerçekten güçlü bir sesi var. Bir de onu dinlerken şu aklıma geldi: Türk Sanat müziğinde ünlü olan tüm sesler gerçekten iyi oldukları için ünlüler. Yani salt güzellikle, cilve ile, şımarıklık ile bu sanat dalında bir yere gelinmiyor. Hakkını vermek lazım. Öyle Türk pop müziğindeki gibi, yok Gülben Ergen, Hülya Avşar ne tür söylüyorsa patlama, balon veya sırf adı ile bir yere gelmeler, para kazanmalar yok. Mesela Ebru Gündeş de çok iyi bir sestir, kabul etmek lazım...

Dün akşam rejim battı tabi. Ama aşırı da batırmadım, hani tatlıya elimi sürmedim, sadece tatlının yanına koydukları ilginç meyveyi yedim ki ne ise o iğrençti. Meyve çilek desem çilek değil, böğürtlen hiç değil, o renklerde ama garip bişi idi... Neyse en çok mezelere bayıldım. Kısır-cık- (azıcıktı tabi) harikaydı, dolma-cık- nefisti ve haydari yedim. Biraz da peynir. Rejim için en fenası su böreği idi. Yanına domates püresi ve ıspanak koymuşlar, ilginç bir kombinasyon! Oradan epey kalori gelmiştir. Ana yemek piliç sarma mı neydi. Yıllardır ilk kez tavuk yedim. Tadını unutmuşum! Hiç sevmem ve yıllardır yemeyi tamamen kesmiştim. Pilavlı tarafından iki çatal filan aldım. Tavuk olması şansımaydı, aslında et de olsa yemezdim. O açıdan ana yemeği de kurtardık:-) Bir de o kadar uzun zaman aralığında yemek yeniyor ki neredeyse bir lokmayı yakıp diğerine başlıyorsun...

Gece Muazzez eşiliğinde slow dans da ettik! Aslında kadını bi yakından görüp fotograf çektmekti amacım (ne meraklı kadınım) ki başardım. Dans ederken kadına bayağı yakındık, çok çökmüş. Oysa televizyonda çok genç çıkıyor bazen. Kaç yaşında bilmiyorum ama bayağı yaşlanmış gördüm kendisini... Millet bi coştu, bi döktürdü...

Gece eve dönerken kendimi iyi hissediyordum. Önemli olan da bu değil mi? Kendini mutlu hissetmek, güzeldi işte:-)

Bu arada ev ödevlerinizi çoğunuz yapmamışsınız. Hepinize sıfır veriyorum (şaka şaka aslında sevdiklerimizle beraber olmak bile çok güzel ve eminim bu birlikteliği en güzel şekilde yaşamışsınızdır:-))

Renkli günler:-)