Kendilerini tortellini sanan piruhi ve mantıcıklar

İlk olarak güzel bir haber vereyim. Dün tüm moralsizliğimle spora gittik. Ben aygın baygın yürüyüş bandında bir yerlere varamadan yürürken eşim tartıldı ve kilo verdiğini söyledi. Neyse, diğer hareketler iyiydi, özellikle ağırlık çalıştım ve bunu seviyorum, zaman geçti. Sonra içimdeki şeytan yine beni dürttü ve tartılmaya karar verdim. İşte iyi haber: Toplam 4 kilo 200 gram vermiş bulunmaktayım. Yihuuuu! Oysa biliyorsunuz ve aşağıda da anlatacağım haftasonu ve hatta pazartesi epey yedim. Bu bünye biraz tuhaf galiba. Kuğunun söylediği gibi arada yemek yemek şok etkisi yaratıyor sanırım. Sonra da rejime devam edince sanki yeniden rejime başlamış gibi kilo veriliyormudur nedir? İlginç ama bir mutlu oldum, eski rejim motivasyonuma kavuşTum.

Gelelim bu günkü postuma: Arkadaşlar, cuma ve cumartesi bütün gün evdeydim ya kendimi yemek yapmaya verdim. Cumartesi gecesi yaptığım tatlıları yazmıştım. Yemek yapmaya bazen çok üşenirim, ama genelde bana terapi gibi gelir. Özellikle hamurişleri ile uğraşmak hoşuma gider. Cumartesi yapınca yiyeceğimi bildiğim hamurişi yapmaya kalktım. Size tariflerini vereyim bari, aç aç resimlerini görmek bile hoşuma gidiyor:

Piruhi- Tortellini karışımı bir yemek:

Annem arada bildiğimiz mantıyı biraz daha büyük karelere keser, içine peynir koyar, üçgen kapar ve haşlar. Üzerine sadece eritilmiş tereyağ dökülür ve afiyetle yenir. Mantıya nazaran daha az tercih etsem de değişiklik adına arada yapılan hoş bir yemektir. Adının Piruhi olduğunu söyler. Bunun ıspanakla yapılanı da vardır.

Cumartesi mantıya nazaran daha kolay olduğu için piruhi yapayım dedim. Üstelik mantı çok yiyeceğim, azla tatmin olmayacağım bir yemek, piruhi ise benim için yemeklere ek olarak az miktarda yani tadımlık yenilebilecek bir çeşit. Yalnız piruhiyi biraz değişik yapmak istedim, şöyle ki, tortellinin biçimi hoşuma gider ve çok severim. Hamuru daha yumurtalı ve sert olduğu için içine su dolmaz oysaki annemin piruhisinde biraz şişme oluyordu.

Şöyle yaptım efendim:

- 2 bardak un
- 2 yumurta
- çok az su, hamur sert olmalı.
- Tuz tabi, unutmayın

İçi:
İçi iki çeşit yaptım. Aslında sadece peynirli yapacaktım ama eşim kıymalı da yap dedi, kıyamadım

- Yağsız sert, böreklik peynir
- Maydonoz

- Kıyma
- Soğan
- Tuz
- Karabiber

Sosu:

- 5 domates,
- maydonoz
- 3-4 diş veya zevkinize göre sarımsak
- Az zeytinyağı
- 1- 2 kesme şeker
- Acı pul biber
- İncecik kesilmiş yeşil biber
- karabiber
- kekik
- tuz

Yapılışı basit bana gööre, hamur yourulur. Dediğim gibi sert olursa daha iyi. Aşırı sert de değil ama. Şu kulak memesi kıvamı var ya, biraz daha sertçe. Hamur üç parçaya ayrılır, nemli bez konur. Kahve yapılır, mutfağınızda yer varsa, dışarı bakarak keyifle içilir. Sonra içler hazırlanır. Maydonozu mümkün olduğunca incecik doğrayın. Peynir ile neredeyse hamur gibi birleşsin.

Dinlenmiş pazılarınızın ilkini 1 mm kalınlıkta açın. Düzgün açılıp açılmaması hiç önemli değil, kendinizi kasmayın. Çay bardağı ile yuvarlak kesikler oluşturun. Herbirine içleri bir miktar koyun. Yarım ay kapatın, ama sıkıca kapatılmalı. Hiç boşluk olmamalı yoksa içlere su girip şişiyor ve tadı hoş olmuyor. Hepsi bu şekilde oluşunca her yarın daireyi iki ucundan resimde görüldüğü gibi birleştirin. Şapkacılar oluşacaktır, zaten bildiğim kadarı ile tortellini şapka demek.

Sonra bunları kaynar tuzlu suda haşladım. Çok yumuşamasın ama dişe de çok gelmesin. Damak zevkinize güvenin ve ona göre yapın işte. Ben iki değişik iç olmasına rağmen karışık pişirdim, ayrı ayrı değil.

BU şapkalar pişerken sosunu hazırlamış olun. Şöyle: Domatesler rendelenir, sarımsak rendelenir, zeytinyağı da katılarak karıştırılır ve pişirilmeye başlanır. Pişmeye yakın tuz, baharatlar, şeker ve en sonunda maydonoz incecik kesilmiş olarak katılır. Suyunu çekince alınır. Şeker kullanılmalı, çünkü sosun içindeki domatesin asitini almalı. Her türlü makarna sosunda bu tarifi kullanıyorum. Taze fesleğen de varsa süper olur:-)

Pişen ve iyice ama çok iyice süzülen piruhileri sosa atıp azıcık pişirin, şöyle bir dakikacık.

Sonra afiyetle yiyip miğdeyi büyütün. Yedim, pişman değilim:-)

Tortellini aslında kremalı ve permesan peyniri ile nefis oluyor. Bunu yapmayı şu an için düşünmüyorum ama tarifini veririrm başka bir postta...









Mantı:


Bu yemeği iki pazıdan yaptım ve eşimle paylaştık. Kalan son pazıyı da oğluma mantı yaptım çünkü bayılır. Normalde mantı hamuru için yumurta çok oldu ve sert geldi. Ayrıca her zaman çok daha ince açardım bu biraz kalın oldu. Belki inanmayacaksınız ama biraz daha küçük de yaparım. Ama tadı fena değildi. O tabaktakini oğlum tam bitirmedi, kalan iki kaşık mantı gece yarısı tarafımdan temizlendi:-)

Mantı aslında bizim aile ve tüm konu komşu, tanıdık tarafından sevilen ve sık yapılan bir yiyecekti ben çocukken. Toplaşılır ve el birliği ile kilolarca mantı yapılırdı. Annemin misafirler için yaptığı özel yemeklerdendi. Aslında bir gün önce elbirliği ile yapıldığı ve tatlı dışında başka çeşit gerektirmediği için daha kolay bile sayılabilirdi. Ben sanırım kendimi bildim bileli mantı yapımına yardımcı olurdum. İlk kıymaları hamurlara koymakla başladım. Birkaç yıl içinde kaç pazı yapılırsa yapılsın eldeki kıymayı ne artacak ne de eksik kalacak şekilde paylaştıracak beceriye erişmiştim. Sonra mantı kapatmasında da görev aldım:-) En sonunda evlendikten sonra tek başıma yapmaya başladım. Annem daha büyük yaptığı için bana yardım etmeyi pek sevmez, bana kızar bunlar ne hap kadar diye. Eeee görünüm de cici omalı değil mi?





Valla arkadaşlar, yine de mantıyı tercih ediyorum ama yapımı daha çabuk ve değişik bir yemek isterseniz tortellini de diyebilirsiniz, piruhi de yapın derim.

Renkli yemekler...