Geçip giden gün...

Sevgililer günü, sevgililer günü dedik o da bitti:-) Her bir gün ne çabuk geçiyor... Hayat çok çabuk geçiyor değil mi?

Dün akşam ev yolunda feci bir trafik vardı. Ama inanılmaz! Buraya taşındığımızdan beri böyle trafik görmedik. 20 dakikalık yolu 1,.5 saatte geldiğimizi söyleyeyim, siz halimizi anlayın... Annemi aradım ve siz yemek yiyin, gecikeceğe benziyoruz dedim. Annem de elektrikler kesik müjdesini verdi bu haberime karşı!!!

Yolun üzerinde bir de markete gitmek için durmak zorunda kaldık. Hellim peynirim yoktu, şarabın yanına çok yakıştırıyorum ben... O arada oğluş için birşeyler de aldım. Neyse tekrar yola koyulduk. Bir de bir aydır bir yol çalışması yapılıyor ama bir cm ilerleme yok! Nasıl bir çalışmaysa. İyice karışmış yollar, bir başka tarafa vermişler geçişleri, oradan sezgilerimizle, biraz da dolanarak evin yolunu bulduk.

Eve gidince ilk işim oğluşa aldığım küçük armağanı vermek oldu. Paketi verip sevgililer günün kutlu olsun dediğimde "neee bana hediye mi aldın" diyerek hayret ve sevinçle boynuma sarıldı. Hiç beklemiyordu. Fener kupası almıştım, epey orjinal birşey, çok beğendi. Zaten o objenin fenerbahçe ile ilgisi olması yeter sevinmesine:-) Işıkların henüz geldiğini söylediler... Bu arada maç başlamak üzereydi. Eşim iştahla televizyonu açtı ki bir de ne görsün! Sinyal yetersiz diye bir yazı dijitürkte! Allahın sopası yok tabi, sevgililer gününde ben romantik bir yemek hayali kurarken maç düşünülürse böyle olur işte! Ben yemeği hazırlarken dijitürkle görüşmeler yapıldı, televizyon ile oynandı ama sorun çözülemedi. Ohhhhhh, canıma değsin:-)

Annem olağanüstü anlayışıyla oğluşa hadi bugün bizde kal dedi. Oğluş ne zamandır annemde kalmadığı için bu öneriye sevindi, ona değişiklik oluyor, hem de anneannesine şımarıp biraz daha geç yatabiliyor. Muzur şey!

Sofra süslendi, çiçekler, mumlar ile... Eşime şık bir kutu içine -ki kutu salonda süs olarak kullanılmak üzere bizzat seçilmiştir:-) işyerine benim resmimi koyup götürmesi için bir çerçeve, bu akşam için kırmızı zarif bir mumluk- ki bu da beni ilgilendiriyor ve bir gül koymuştuım. Onlar da masanın aksesuarı oldular... Tam yemeğe başlayacağız, annem aradı (eşimin annesi), ne şanslıyım sevgililer günümüzü kutlayan iki annem var... Biraz konuştuk ve sonunda yemeğe başlayabildik...

Televizyon olmaması çok iyi oldu, bol bol sohbet ettik, güzel bir akşam geçirdik. Makarna yedim ama sosu az zeytinyağı konmuş domates sosuydu ve bence aşırı kalorili değildi. Bir dilim çavdar ekmeği ile biraz zeytinyağ ve peynir de yedim. Gün içinde sadece 300 kalori aldığım için dengelediğimi düşünüyorum.

Bu arada Kuğu için not: Eşim mesajımı anlamış canım. Gerçi istediğim siyah deri kalmamış bahar serisi çıkmış çünkü ve yeşil renkli cıvıl cıvıl birşey almış ki çok hoşuma gitti... Şimdi uygun ayakkabı almak lazım. Görüyorsun ben alışverişi bıraksam da o beni bırakmıyor:-)

Sizler neler yaptınız bakiim? Maç mı islediniz yoksa!

Renkli kalın...