Friday, February 09, 2007

Kilolarımın yıl yıl hesabı!

Doğduğumda:
2.5 kiloymuşum.

Üstelik 52 cm gibi fena sayılmayacak bir yeni doğan boyu ile doğmuşum. Yani pek bir cılızmışım. 4.5 kilo doğan ağabeyimden sonra beni gören babam arkadaşı da olan doktora, iyi de bu çok küçük birşey demiş. Doktor da ne bekliyordun, bebek işte demiş. Yani anlayacağınız pek bir çirkinmişim, babam bile sevmemiş. 8sonra çok sevdi tabi ama o gün beni birşeye benzetememiş sanırım)

Bana o zaman denen şey: Aaa ne minik bebek!
Anne: Bebeğimi besleyeyim, çok zayıf!


3 aydan sonra bebekken:
Yanaklar tombik tombik, kollar bacaklar tam ısırmalık olmuşum.

Cılız bir şekilde doğan beni annem öyle bir beslemiş ki! Çok cılız ve çirkin olduğum için acımış herhalde... Neyse ben bir iki aylıktan sonra kilo almaya başlamışım. Çok da tatlı birşey olmuşum resimlerden gördüğüm kadarı ile.

Bana o dönem denen şey: Aaa ne tatlı bebek. Agu bagu, ce eeee!
Annem: Bebeğimi besleyeyim, bak yedikçe kendine geldi!

Çocukken:
Hep zayıf ve iştahsız bir çocuk oldum.

Gerçi yediklerim hepfaydalı şeylerdi, pırasa, mercimek, barbunya, fasulye, taze fasulye... Ama eti sevmezdim. Babam et yedirmek için yoğurtlu kebap filan yapardı, hani pide üzerine yoğurt ve üzerine şiş filan koyarlardı. Köfte ve onun dışında et yemezdim.

Bana o dönem denen şey: Şu Renk ne iştahsız, annesini üzüyor! Kaka çocuk! (şaka şaka o kadar da değil
Annem: Kızım ye, sen zayıfsın!


Ortaokulda:

Orta ikide nedendir bilinmez biraz topladım. Hatta şişmanlamaya başladım. Ayrıca sınıfın en uzun boylu 3-4 kızından biriydim ve çocukluktan çıkmaya başladığım için, üstelik diğerlerinin ablası gibi durduğum için buna sinir oluyrdum. Oysa ne güzel uzundum işte! Sınıfın gıcık minikleri kilomla dalga geçmeye başlıyordu. Of sinir oluyordum.

Bana o dönemde denen şey: E kilolusun, bak bizler minicikiz!!!! Gırrr...
Annem: Kızım yeme , kilo alıyorsun bak! Sonra veremezsin!

Lisede:

Lise ikide zayıfladım, eski sıskalığım da yoktu, yani zayıflığım hoştu... Kermiklerim ince olduğu için kuru kemik gibi görünmüyordum. Üstelik ortaokulda bir çok genç kız gibi ben de çirkinleşmiştim şu çocukluktan çıkma sürecinde. Ama lisede gayet iyiydim. O kızlar ise hala minikti ve çirkindi. Ohhhhh!!! (hainim ama çok keyif vermişti bu o zaman, ne yalan söyleyeyim.

Bana o dönemde denen şey: Şu Renk bayağı hoşlaştı!
Annem: Kızım ye, sen zayıfsın!

Üniversiteye başladığımda:
46 kiloyum.

Ciddi hoştum, çok zayıf gelebilir boyuma göre ama cidden hoştum... Ahhh, ahhh

O dönemde: Aaaa bu kız yeni galiba
Annem: Kızım ye, sen gençsin...

Üniversite bittiğinde:
48 kiloyum, yine iyiyim...

O dönemde: Ne zaman çalışmaya başlıyorsun (off ne alaka, hem sana ne!)
Annem: kızım ye, sen gençsin

Hamileliğim başladığında:
52 kiloyum

O dönemde: Aaaa ne şeker hamile...
Annem, kızım ye, sen iki canlısın

Hamileliğimin sonlarında:
75 Kiloyu gördüm!!!

İlk 3 ayda 10 kilo aldım, doktorum peşimden kovalıyordu, eğer böyle devam edeceksen bana gelme diye! Ortadaki 3 ay rejim yaptırdı ve 3 kilo aldım ama sonra bıraktım ve 75 kilo oldum!

O dönemde: AAAA ne kilo almışsın, ben sadece 9 kilo almıştım, aaaaa çok kötü , böööğğğ. (nedense herkes hamileliğini mükemmel kilo ile geçirmiştir!!!!!!!)
Annem: Kızım ye, sen iki canlısın

Doğumdan 4 gün sonra:

11 kilo vermiştim ama önümde verilmesi gereken çok kilo vardı.

O dönemde denen şey: Aaaa ne tatlı bebek (ben ikinci planda kaldım!)
Annem: kızım ye, süt yapar

Doğumdan 4 ay sonra:

Sütüm kesildi ve sadece 14 kilo vermişim. Rejime başlayış

O dönemde: O kiloları nasıl vereceksin?
Annem, kızım yeme, kilo vermelisin!

Doğumdan 10 ay sonra:

56 kiloyum

Valla yorgunluktan, koşturmadan verdim o kadar kiloyu!

O dönemde: Aaaa sen eriyorsun! Yüzün çökmüş (Kıskançlar hiç bilem, o kilodan değil, yorgunluktan, 2 saat uyku ile işe gidiyorum!)
Annem: Kızım yeme, kilo alırsın

İki sene önce:

Önce 58, sonra 60, sonra 62, sonra 65 ve geçen yıl 71.7!!!! Ve hepinizin bildiği gibi rejim

O dönemde: Ne çok kilo almışsın, sen ne olmuşsun, hamile misin, aaaa sana ne oldu!!! Siz neeeeee?
Annem: Kızım yeme, bu ne hal! Bak ben bu yaşımda fıstık gibiyim. Bir de kendine bak (O kadar değilse de yakın)

Rejim sonrası:

65 kilo oldum

Yani verebildiğim kadar verdim ama yeterli değil

O dönemde: Kilo mu verdin sen?
Annem: Kızım yeme, bu ne hal. (Annem kilo verdiğimi bile kabul etmiyor.)

Dün akşam:

Valla tartıladım, hatta tartılmıyorum ama 70 bile olmuş olabilirim. Dün eşimle dışarıda, çok hoş bir yerde yemek yedik. Aslında evde barbunyam vardı. Bir pilav ve salata da yaparım diyordum ama sonra bu fikir hiç cazip gelmedi. O kadar stresliyim ki bu sıralar, şöyle bol kalori istedi canım. Harika bir yere götürdü eşim, atmosfer hoş, aşkım karşımda (diğer aşkım ne yazık ki babanesinde:-( lezzet bol... Ama pişman mıyım? HAYIR:-)

Güzel bir haftasonu dilerim size...

30 Comments:

Blogger ayisigi said...

senin hikayene benziyor benimkide ama ben evlnince kilo aldim...Evde yeme pisirmeyip,cok calisip,gec saatte yemeklerde geldi yerlesti kilolar....Daha sonrada cok yemege alsitim sanirim. Ama artik yok zayiflayacagiz birlikte hic merak etme sen...........Afiyet olsun bu arada......

1:55 AM

 
Blogger renkler said...

Sevgili Aynur... Ben evlendikten 4 ay sonra hamile kaldım. Ben de o arada 2 kilo almıştım:-) Umarım zayıflarız. Bugün hafif yemeyi planlıyorum ama bilinmez. Ama kesin cumartesi başlayacağım...

2:00 AM

 
Blogger Gamzeli said...

bana kalırsa bence iyisin 70 de hem boyumda uzun diyorsun,hayalimde o kadar kilolu durmuyorsun bence...

2:03 AM

 
Blogger renkler said...

Boyum aslında çok uzun değil. 1.67 civarı... Ortaokulda uzundu, lise başında da ama sonra durdu:-( Bugün 70 olmamışımdır sanırım ama 66-67 çıkabilirim. Olsuunnn, gönüller hoş olsun (dermişim:-))

2:06 AM

 
Blogger KUGUU said...

Ne guzel anlatmissin canim. tatli renklerin tatli Annesine selamlarimi ilet lutfen:)

2:50 AM

 
Blogger renkler said...

Kuğucuğum sağol. Anniş de özgürlüğünü ilan etti bugünlerde, bul bulabilirsen. En son dayımlarda bulmuştum.

3:40 AM

 
Blogger EBRU said...

Sevgili Renkler benim hikayemde seninkine benziyor. Hamilelik dönemi hariç. Hamilelikte o kadar çok bulantı kusmam oldu ki hiç kilo alamadım. Son dönemlerdede midemin sığacak yeri kalmadığından çok yiyemiyordum. Hamilelikten önce benim annem de seninki gibi kızım bu ne hal kilo vermelisin diyordu. Doğumdan sonra bir baktım evlenmeden önceki incecik halime dönmüşüm. Evlenmeden önceki diyorum çünkü evlendikten sonra çok kilo aldım. Eşim de ben de yemek yemeyi tahmin ettiğin gibi çok seviyoruz ve sürekli bu konuda birbirimizi azdırırız. Neyse doğumdan sonra emzirme faslı çok kalori harcattığından yediklerimi eritiyordum ama sonra emzirme faslıda bitip ben bu tempoya devam edince kilo hamilelikten önceki halime ulaştı :( ve ben kilo veremiyorum ne yapayım. Geçen gün evlerine gittiğim birisi "ne o Ebru hamilemisin" dedi sinir oldum. Sanane kardeşim. "Hayır kilo aldım" dedim sinirlendiğimi gizlemeye çalışarak. İnşallah zayıflayacağız dimi ama. İyi ki gitmişsin kocacığınla yemeğe boşver. Bence boyuna göre çok kilolu sayılmazsın gibi geliyor bana. Benim boyum 1.55 civarı kilom 59-60 gibi feci dimi. Sana sevgilerimi iletiyorum ...

5:10 AM

 
Blogger renkler said...

Ebrucuğum, ben de hamileyken çok bulantı çektim ama bulanmadığı her dakika da yemek yedim. Bir de tabi hamilelikte normal halindeki hareketliliğim yavaşladı, bu da aynı şekilde yemek yesem bile kilo almama neden oldu. Yine de bir çok hamileye göre çok hareketliydim. Eski işyerim çağlayandaydı, Harbiyeye kadar otobüsle gider, oradan Ihlamurdaki evime kadar yürürdüm... Ama yine de çok kilo aldım:-)

Şu kiloyu yüze vurma olayı çok saçma. Bence insanlar biz kilo alınca keyif alıyor ve yüzümüze vuruyor. Onlara ne. Belki ben mutluyum değil mi...

5:29 AM

 
Blogger renkler said...

This comment has been removed by the author.

5:29 AM

 
Blogger zeyno said...

Renklercim kadınlar kilolarını hep abartırmış, eminim sen de kilolu değilsin, hem sağlıklı olduktan sonra gerisi boş....

6:19 AM

 
Blogger renkler said...

Zeynocuğum, sonuçta o kadar kilolu değilim ama bana çok geliyor işte. Çünkü o kadar zayıflıktan sonra bu sağlığıma da iyi gelmiyor gibi düşünüyorum...

6:31 AM

 
Blogger Nasıl geçti habersiz... said...

ey güzel anlatıcı sevgili arkadaşım. geçen gün düşünmüştümki"neyse epeydir bu mevzuyu pek kafaya takmıyor.":(

biz 2kg 2oo doğmuşuz.
dayım baban gibi kibar dememiş.
korkunç bir şekilde ifade etmiş,halimizi.
annemi dehşete düşürmüş.:))

öptüm çok.

7:38 AM

 
Blogger nimetin.blogspot.com said...

renkler zevkle okudum kilo periyodunu:))) çok hoş:))) ben hep balık etli oldum:)) metabolizma böyle naparsak yapalım olmuyor!!! eminim sen böylede güzelsindir

nimet

11:53 AM

 
Blogger Bocuruk said...

Afiyetler olsun boşver böyle şeyler gerekli arada sırada. Ben de ilk hamileliğimde tam 22 kilo aldım. Sonra 17 kilosunu verdim. 5 kilo ordan kaldı. Kızım büyüdükçe rahatladıkça 5 kilo daha aldım mı...Sonra ikinci hamilelik onda aslında 9 kilo aldım. Ama emzirmeye o kadar takmıştım ki işe başlayıp süt azalınca o kadar çok yedim ki birara hamileliğimden daha kötü hale geldim. Sonra biraz verdim ama şimdi 10 kg fazlam var. Bu sene ramazanda 5 kg vermiştim. Ama son zamanlarda sıkıldıkça yiyorum ve hala vermem gereken 10 kg var. Belki de 15 :(

11:57 AM

 
Blogger renkler said...

Yağmur Damlacıkım, çok kafaya takmıyorum ama kıyafetler yakışmadığı zaman sinir oluyorum. 1 kilo alsam bir eğreti duruyor gibi geliyor. Bak cumartesi sabahı nasıl bir kahvaltı ettim. Amaaaan, bir haftasonum var dimi?

2:12 AM

 
Blogger renkler said...

Nimetciğim, kilo aslında yüzüme yakışıyor. Yani zayıflasam da yüzüm böyle kalsa ne hoş olur:-)

2:12 AM

 
Blogger renkler said...

Bocurukçuğum benim de 8-10 kilo vermem gerek de 5 kiloya da razıyım:-)

2:13 AM

 
Blogger - said...

Canım çok güzel bir hikaye olmuş ben böyle birşey yazsaydım şöyle olurdu:

3,9 kg doğmuşum
Hep tombik bi çocuk olmuşum. Hayatımın her döneminde oy tombulum tombulum ya da şişko patates bilmem kaç kg domates diye dalga geçildim. Voleybola başlamamla 6'lı kiloları gördüm. Dönem dönem 7'li rakamları görsem de son 10 senedir ortalama 68 kgyim. Ama en son ne zaman 59 kg oldun dersen İlkokul 4 yada 5 derim. Yani hayatımın hiçbir döneminde zayıf olamadım, bir de hamile filan kalırsam mazallah ne olurum diye bir an önce 59 olmak istiyorum. Ama iştah var anacım napıcaz bilmem.

Bu arada streslerin biraz geçmiştir diye umuyorum, öpüyorum seni...

3:02 AM

 
Blogger Gamzeli said...

canım sana iyi hafta sonları, öpüyorum çok :)

3:10 AM

 
Blogger renkler said...

Kelebekçiğim, tombik bir çocukken çok şekerdin eminim:-) Resimlerini gördüm, çok tatlı bir bayansın ayrıca boyun da var o nedenle çok kafanı takma derim:-) Allah iştahsız bırakmasın aslında:-) Ne yapalım biz de böyleyiz:-) Bu arada evdeyim ve stresim geçti tabi:-)

3:27 AM

 
Blogger renkler said...

Gamzeliciğim, sen de haftasonu nişanlın ile bol bol eğlen canım:-)

3:27 AM

 
Blogger akçahan said...

Hikayeler hep birbirine benziyor sanırım Renkler, hadi hayırlısı diyeyim hepimize. Sevgiyle...

1:21 PM

 
Blogger ceyda'nın tükkanı said...

Sen hep süpersin bence:))

10:44 AM

 
Blogger Gün said...

Aaaa hemen hemen aynı ama benim alınan kilom cok daha fazla senden, 12 kilo verdim ama annem inanmıyor hic farkinda bile degil, hatta beni cildirtiyor...

3:07 PM

 
Blogger renkler said...

Sevgili Akçahan, hikayeler ne kadar aynı cidden... Ben yaşlılığımı merak ediyorum. Kilom nasıl olacak acaba:-)

11:32 PM

 
Blogger renkler said...

Sevgili Ceyda, sen de süpersin:-)

11:32 PM

 
Blogger renkler said...

This comment has been removed by the author.

11:32 PM

 
Blogger renkler said...

Güncüğüm, anneler böyle galiba. O kadar kilo verdim, annem hala verdin mi hiç diye soruyor. Onlara yaranmak çok zor!

11:33 PM

 
Blogger Pratik Anne said...

Herkesin hikayesi benziyor. Hamileyken tek basima oldugum icin kimse karismadi, cok saglikli ve duzgun kilo almistim. Hic bulantim ve kusmam olmadigi halde. Annem hamileligimin son 1 ayi geldi, son bir ayda 3 kilo aldim. Dogumdan sonra emzirirken kilo verilir derlerdi. Ben esas kiloyu sut yapsin diye annemin beni semizletmesi ile emzirme doneminde aldim. Minikken de zayif goruldugum ve "hic yemek yemedigim" icin istah surubu takviyesi gordugumu soylememe de gerek yok herhalde. O yuzden simdi oglusha hic mudahale etmiyorum. Yerse yer, yemezse kendi bilir. Insallah ileride de boyle devam eder de, genlerimden gelen degisik huylar aciga cikmaz.

5:01 AM

 
Blogger renkler said...

Sevgili Pratik anne, en doğrusunu yapıyorsun. Benim oğluşa da zorlama yapmıyor. Çok iştahsız ama alması gerekeni alıyor diye düşünüyorum. Çok yemesin zaten!

5:56 AM

 

Post a Comment

<< Home