Türkiye'nin simgesi LALE midir?

Geçen hafta Alman bir misafirimiz vardı Bize "Lale Türkiye'nin simgesi midir?" diye sordu. Yol boyunca dikilen milyonlarca laleyi geçtik,kaldığı otelinin duvarında lale motifli kabartmalar varmış, Türkiye turizmini simgeleyen lale işaretini sordu ayrıca... Hollanda'nın simgesi diye bilirdim dedi.

Alman misafirimize lale devrinden bahsettim keyifsizce, ta 18. yüzyıl Osmanlısında nasıl fütursuzca yaşandığını, zevkü sefa içinde yaşanıldığını değil tabi... O dönemde Hollanda'dan lale fidanlarının getirtildiğini, sonra bu çiçeğin motif olarak da sevilip sanatımıza girdiğini filan... (misal Ebru sanatı, çinilerimiz...)

Ama sonra düşündüm. Lale devri Osmanlı döneminin anlı şanlı geçmişine örnek gösterilecek bir dönem değildir. Yani gurur duyulacak bir dönem değildir. Daha çok zevk- ü sefa içinde zengin zümrenin eğlendiği, paranın bol keseden harcandığı bir dönemdir. Milyonlarca lale fidanına para harcanıp getirtilmesinin bu döneme denk gelmesi tesadüf değildir.

Sanatımızda ne çok geçer bu motif. Aslında sevimli ve kolay bir figür, kızmamak lazım. Ama bize hiç ait olmayan bir çiçeğin bu kadar özümsenmesi ilginç!

Sonuç olarak Turkuaz rengi ne kadar bizimse lale de o kadar bizim olmuş sonunda... İki senedir de tekrar hortlamış durumda. Aslında renk renk ne kadar içimi aydınlatsa da fakir bir ülkenin parasının bu kadar savuşturulması içimi acıtıyor! Mesela Almanlar ne tutumludur. Oysa bize göre çok zenginler. Etraf tertemiz, yemyeşil ama bizim gibi pahalı çiçekler ile heryer süslenmiyor.

Her taraf yemyeşil olsun, bol çimen, bol ağaç, bakımlı olsun, sulaması ihmal edilmesin, temiz olsun çevremiz... Bunu sağlamak zor da değil, pahalı da... Hem ağaç yüzyıllarca dayanır, bir mevsimlik değildir.

Kel başa şimşir tarak ne yazık ki! Bu konuda acımasız olduğumu düşünenler olabilir ama israf iyi birşey değildir.

Bu arada yukarıdaki yazıyı cuma akşam yazmıştım, cumartesi kötü bir haber beni cidden sarstı. İzmirli İlkokul öğrencilerinin gezi otobüsünün kaza yapması ve bir çok ölü olması. Hepimiz sarsıldık eminim. Allah Rahmet eylesin hepsine ve kalanlara sabır versin. O minikler melek oldu şimdi... Çocuğumu okul gezilerine hiç yalnız bırakamam ben mesela. Ama yanında olmak da çözüm değil. Çözüm cahillikle otobüslere o kadar insanın doldurulmaması, hız yapmamak, doğru dürüst araba kullanmak ve trafik kazalarını artık ciddiye almak, yolları düzeltmek... Çok iş var ama bir yerden başlamak lazım...

Bugün hayat siyah galiba...