Bu yazıyı okumazsanız beş yıl zayıflayamayacaksınız! Ona göre...İster inan ister inanma :-P

Batıl inançlar ile aranız nasıldır? Her adımınızda belli batıl kurallara göre hareket edenlerden misiniz, yoksa bunlara inananlar ile dalga geçenlerden mi? Bence hemen hemen her insan az da olsa batıl inançların birkaçına inanır veya en azından etkisinde kalır.

Kafasını bu tip inançlar ile bozmuş olanlar da vardır elbet. Bu hayatı zorlaştırmaktan başka bir işe yaramasa da ellerinden birşey gelmez bu neredeyse bebeklikten edinilen itikatları değiştirmek için. Ters dönmüş terliker, kazara kırılan bir ayna, günlerce seğirip duran sol göz, öten baykuş :-P, sıkıntılı rüya o kişiyi çileden çıkarabilir. Mesela benim habire tahtaya vurarak konuşan arkadaşlarım vardır, hani Allah korusun anlamına.... Ben de bu arkadaşlardan biriyim dermişim! Gerçi son günlerle eşimle habire oraya buraya vuruyoruz, o kadar olumsuz şey duyuyoruz ki. Tabi Allah korusun demek en güzeli...

Ben oğluş doğmadan nazara çok inanmazdım. Aslında inanır ama çok kafaya takmazdım. Ama oğluş doğunca sürekli orasına burasına nazar boncukları takar oldum. Nas ve Felak dualarını hala dilimden düşürmem nazara karşı... Maşallah demeden oğlumu seven baş düşmanım oluyor ve hayatımdan neredeyse afaroz ediliyordu! Nazara inanmamı sağlayan en önemli olayı anlatayım:

Oğluş tam 2 aylık ve doktor kontrolünde sıra bekliyoruz. Hamilelikten tanıdığım (aynı doktora geliyorduk, o tam bir ay öndeydi benden) bir kadın da bebeği ile orada. Benim oğulcuk tam bir tombik, zaten 4.240 kg doğmuştu. Çok da iştahlı bir bebişti, hatta annemle şaşırmış ve aman maşşallah diyerek kendi aramızda gizli bir anlaşma yapmış gibi konuyu kapatmış ve bir daha ağzımızı açmamıştık. Oğluş bir de şirin! Bembeyaz, pembecik, maviş gözlü birşey. Hani her anneye evladı muhteşem görünür ama cidden çok tatlı ve ilgi çekici bir bebekti. Oradaki herkes bunu seviyor filan... Kadının bebeği 3 aylık, yani benimkinden bir ay büyük olmasına rağmen daha zayıf ve kısa idi. Kadın ne ile besliyorsun dedi. Ben de hem anne sütü hem mama dedim. Sütüm çok besleyici olmasına rağmen yetersizdi, o nedenle doktor mamaya da başlatmıştı. Neyse bunu söyleyince kadın kocasına dönüp: "Bak görüyor musun, mama alan çocuklar ne kadar tombik oluyor, nasıl büyüyor, benim de mama vermem lazım, bizimki küçük kaldı, bak O nasıl da tombik" falan diye bağırmaya başladı. Kadın deli mi ne! Anne sütünden daha değerlisi mi var. Keşke yetseydi de hep süt verseydim. Üstelik besleyici olanın benim sütüm olduğunu düşünüyorum, öbürü takviyeydi. Hem boy pos sadece beslenme ile ilgili değil ki!

Neyse, kadın bunları derken bir maşallah demedi, tersine bir nazar değdirdi ki o anda hissettim! Hissedilmeyecek gibi değildi. İçimden okuduğum dualar bile işe yaramıyacaktı, hissediyordum. Eve gittik, o iştahlı çocuk yemin ederim o gün bugündür iştahsız. O akşam bıçak gibi iştahı gitti, boğazsız bir çocuk oldu. Gel de nazara inanma.

Hadi batıl inançlara inancımızı konuşalım. Nelere inanır, nelere fasarya dersiniz? Nelerin gerçek olduğunu gözlerinizle gördünüz, yaşadınız?

Bir de anket yapalım hadi. En çok neye inanıyorsunuz, yoksa hepsine mi? Hadi oylayın.

Bu arada geçen anket sonucu: Çocuğuna daha çok anne olarak davrananlar: %57, arkadaş olanlar:%43...