Endoplazmik Retikulumlar üzerine...

Bugün iki konu anlatacağım:

1) Dün oğluşun Fen çalışması gerekiyordu. Ben seni çalıştırırım canım dedim. Konu Hücreler idi. Ne kadar zor olabilirdi ki? Masaya oturmamızla beraber ne kadar yanıldığımı anladım. Aman Allahım o ne terimler, o ne anlatımlar. Endoplazmik retiklum, ribozom, lizozom, kloroplast, organeller, daha adını hatırlayamadığım bir sürü terim! Şok oldum.

Eşim iki gündür şehir dışında olduğu için annem bizdeydi. Anne, Allahını seversen gel bi el at dedim. E kadın öğretmen, bilir dimi? Sonra üçümüz de aldık elimize kitapları anlamaya çalıştık. Biz oğluşa anlatacağımıza O bize anlatmaya başladı. Ama dershanenin verdiği testler ölümcüldü. Annem öfff deyip paniğini bize yansıtınca oğluş ağlamaya başladı. O anda tamam, sakin olun, herşey kontrolüm altında diyerek bu sefer iddialı bir giriş yaptım. Bakteri hücrelerinde çekirdek olmadığını, sadece bitki hücrelerinde hücre çeperi olduğunu, mitokondrinin ne olduğunu anlamıştım o ana kadar.

Sakin olup annemi olay yerinden uzaklaştırdıktan sonra oğluş ile çalışmaya devam ettik. Süper olmadı ama en azından bir iki soru yapmaya başlamıştık. Gerçi gorgi cisimciği ne, bitkiye kırmızı renigi veren ne diye hep anlatımlara dönsek de anlar gibi olduk olayı. Bu akşam daha iyi oluruz sanırım.

Diyeceğim o ki, eğitimcilerimiz: Bu bebeler doktorluk sınavına filan girmeyecek. Amaçları sadece iyi bir lisede okuyabilmek. Beni çıldırtmayın. Biz bu dersleri lise sonda biyolojide görüyorduk! (hatta ben görmedim bilem, o sene yeni bir uygulama olaraktan Fen- Matematik seçimi yapılıyordu, matematiği seçenler tek ders biyoloji okumuyordu, üniversite sınavında biyoloji sorularını görüp bu ne be! diyordu. Zaten sonraki sene bu uygulama kalktı. Olan bize oldu)

Dünkü olay neydi ya! Kendimi tek hücreli bir yaratık gibi hissettim:-)

2) Evde biliyorsunuz rahat durmayan tiplerizdir eşimle ben. Akşam yemeğinde sakin sakin otururken hadi kalk TV alalım filan diyebiliriz. Ya da rahat batar kalkar evin şeklini şemalini değiştiririz. Cumartesi dışarı çıkmışsak vay halimize. En azından bir pano, bir resim, bir nevresim takımı, bir havlu alırız. Paramıza göre tabi. Sonuçta harika bir dekorasyon için her zaman çok para gerekmiyor.

Geçen hafta Kapalıçarşıa gitmek bizim tasarımcı ruhumuzu ayaklandırdı:-P Ertesi gün eşim de istirahatteydi:-) Tabi rahat durucağımıza Maskoya gittik. Mobilya filan almaya değil. Bir süreliğine takımları değiştirme planlarını rafa kaldırdık. Köklü bir değişikliğe ne beynim, ne de cüzdanım hazır. Maskoda yolda giderken eşimi durdurdum. Bir kumaş ve deri dükkanı. Ne zamandır aklımda olan krokodil koyu kahve deriyi buldum. Bu sene sehpalar bu deri ile kaplanıyor, çok moda. Aynı zamanda deriyi dolaplarda, masaların ortalarında üzerine cam koymak sureti il çok sık kullanıyorlar.

Hemen bizim emektar sehpa takımı için koyu kahve deri aldık. Bu sehpanın bir de dikdörtgen üst parçası var. Ona da kahverengi kırçılları olan bej deri aldık. Orta sehpamızı artık sevmiyordum. Beyaz lake kar kısmı lekeli görülüyordu ve eskimizşti. Üst ahşap parçası da öyle... Eve gidip masaları deri ile kapladık. Bence çok yenilendi. Bir müddet bizi oyalar. Bej deri kapladığımız üst parça çok sade kaldı. Yanlarına büyük koyu kahve metalden zımbalar dizdik. Hani koltuk kenarlarına basarlar ya... O da hareket kattı.

Elimizde kahverengi deri kalmıştı. Onunla da TV ünitesinin çekmecelerini kapladık. Böylece takım oldu. İşte eskiler biraz modaya uydu. Bizi bir müddet oyalar.

Bir de hiç uygulanmadığını düşündüğümüz bir pano uygulamasına başladık. Bitince güzel olursa sizinle paylaşacağım...

Öptüm...