Hayatın renkleri... Bu sıra biraz gri mi ne?

* Dün nasıl yoğundum anlatamam. Yooo, anlatırım aslında... Sabahtan departmandan iki kişiyi de alarak önemli bir toplantıya gittim. İki kişiyi de yanıma alma sebebim onların da toplantılara alışmaları ve projeyi takip etmelerini sağlamak. Yoksa toplantılara sürekli ben ve Wish gidip duracağız. Artık gençleri yollamanın zamanı geldi. Aslında çok önemli olmayan toplantılara yalnız da yolluyorum...

Toplantı Cevahir Alışveriş Merkezinin karşısında bir yerdeydi. Yağmur altında gidip arabayı Cevahir'e bıraktık. Sonra caddeden karşıya geçip yürüdük. O sıra peşimize bir adam taklıldı. Alkolik olduğu belli biri, aramızda erkek olanından para istiyor. Yılmadı peşimize düştü. O kadar tırstım ki! Düşünün şehrin ortası, gündüz vakti. İş Merkezine vardık, içeri kadar girdi. Güvenliğe söyledik çıkarttı. Ama adamdaki cesarete bakın, güvenliğe bile kafa tutuyor.

* Neyse, toplantıdan sonra Cevahirde birşeyler atıştırıverdik, işe geri döndük. Sonra da epey yoğundum. Detay çizip durdum. Özel sistem projelerini seviyorum ama çok zor. Yüzlerce metre yüksekliğinde kulelere sistem geliştirmekten bahsediyorum. Bu konuda Almanyadaki merkeze çok muhtaç olmayı istemiyorum. Sonuçta biz de yapabiliriz Allah'a şükür. Almanya ile bu aralar ilişkilerimiz iyi değil. Nedense işleri anlamazdan geliyorlar, yapmıyorlar, müşteri ile aramızı bozuyorlar. Üstelik yaptığımız büyüklükte işleri hiç yapmamışlar, koca projeler. O müşteri ile ara bozulur mu? Geçen hafta Almanyadan büyük başlardan biri geldi. Müşteri de bunu bir öğle yemeğinde yakalayıp Almanyayı şikayet etmiş. Adam da Almanyaya gidince ortalığı ayağa kaldırmış. Beni aradı, tüm yazışmaları, toplantı tutanaklarını yolladım ve Almanyanın işi yokuşa sürdüğü ve geciktirdiği anlaşıldı. Şimdi bize gıcık olmuşlardır. Sinir tipler.

Almanların ve tüm diğer ülkelerin bize bakışı hep böyle arkadaşlar. Bizim iyi olmamızı, iyi işler almamızı çekemiyorlar. Kaç kez hatalarını yakaladım. Belki de bilinçli yaptılar. Allah muhtaç etmesin ne diyeyim. O nedenle kendi departmanımda gelişmeyi ve kendi kendimize tüm projenin üstesinden gelmemizi istiyorum. Az kaldı inşallah...

* Ağlamak ve gülmek arasında gidip geliyorum son günlerde. Sonbahar sendromu, ülkemizin durumu ve benim ilacı bırakmam ile dayanılmaz bir hal aldı. İlaca yıllardır alışmış bünyem tepki veriyor, bu da sinirlerimi geriyor. Mesela dün akşam güle oynaya denecek şekilde oğluşla matematik sınavı çalışma, arada bilgisayarda benim sevdiği top oyunu ile oğluşun kazandığı puan paraları harcama, battaniye dikme ile geçerken oğluş uyuduktan sonra ağlama krizi ile son buldu. Bir kadeh viski içirdi eşim de biraz kendime geldim. Yoksa uyuyamazdım. Uuzn zamandır da içeyince ne iyi oldu kafam.

* Sabah kendi kendime ağlamamaya karar verdim. Çünkü negatif enerji veriyorum. Bu hiç iyi değil. Ama o anda haberlerde çocuğunu 15 yıl göremeyip (hayvan kocası boşanınca göstermemiş) oğlu kendini bulup askere gitmeden helallik izleyen bir şehit annesinin dramını izledim. Oğlu ona annişko diyormuş. Bunu duyunca ben yine ağlamaya başlamam mı? Bu mümkün mü... Offf, haberleri izleyince kötü oluyorum. Şehit aileleri bir yerde acı çekiyor, ordu gerekli bir savaşa hazırlanıyor, A.merika dur bekle diyor, dalga mı geçiyor, biri kedi bile vermezken sonra fikir değiştiriyor.... Yor da yor... ,İzlemesem, bir iki gülsem vicdan azabı çekiyorum. Sanki ben film izlesem, bir iki gülsem vatan elden gidecek!

Bu ruh halleri içerisindeyim uzun süredir anlayacağınız...

* Kilo vermiyorum. Bir de adet görememe durumum başladı sinir bir şekilde. Zaten geçen o aptal prof. a o nedenle gitmiştim. Ama adam bunun üzerine gitmek yerine hamilemiyim diye iki ayrı test yaptırdı, sonra hamilelik öncesi yapacaklarımıza daldık, planlar yaptık, başka testler yaptırdık. Allah'a şükür Simir testim iyi çıktı. Biraz enfeksiyonum varmış. İlaç verdi. Sonra beni ara, adet göremezsen ilaç vereceğim dedi. Aradım, bir hamilelik testi daha yapacağız dedi. Hoppala! Erken gebelik ve dış gebelik olabilirmiş. İyi de madem öyle bişi var, neden enfeksiyon için ağır ilaçlar verdin? Bir de içirdin? Neyse, diğer test de tabiki negatifti. Ama hala hasta olamıyorum. Adam da beni kıl ettiği için ona güvenim azaldı. Telefonda verdiği ilacı almakta kuşku duryuyorum. Hem bu nasıl tedavi. Gel görüşelim demiyor. Adam taktı benim hamile kalmama. O buna yoğunlaşmış durumda. İyi de adet görmeden nasıl hamile kalacağım?

Yarın başka bir doktora gideceğim. Başka bir hastaneye. Müşteri böyle kaybedilir işte. Bir de asla Prof. a gitmeyeceğim. Hep yoğunlar, çok dalgınlar, bulmak zor. Telefonla iş olmaz!

Siz ne düşünüyorsunuz* Çok mu abartıyorum?