Turkish Delight ve Katmer

Öncelikle sabah sabah beni sinir eden bir haber ile başlayalım cuma yazıma... Efenim bizim kırk yıllık Türk lokumumuz , nam-ı diğer Turkish delight'ımız olmuş Rum lokumu. Hem de adamlar patentini almışlar. Yani Avrupa topluluğu ülkelerinde Rum Lokumu olarak satılacakmış sadece. Biz orada Turkish delight filan satamayzcağız ve hak mak da iddia edemeyeceğiz.

Baklavadan sonra alın size Rum Lokumu. Kıbrıs Rum kesimi almış çoktan patenti, sizler uyuyun! (sözüm size değil tabi arkadaşlarım anlayın artık) Burada asıl acı olan bizim paten almayı akıl edemeyişimiz! Yakında şiş kebabımı, rakımız, lahmacunumuz, dönerimiz de ellerin olur, biz de aval aval bakarız arkamıza.

Hadi patent almayı akıl edemedn, üşendin, gerek duymadın... E adam Rumlar paten için başvurduğu zaman bir süre içerisinde buna itiraz hakkın var. Ne diye itiraz etmiyorsun. Bunu duymadım deme, imkansız. Şöyle bir örnek vereyim: Bizim firmanın profillerini bizim eski bir bayimiz taklit edip bir yerde çektirmiş! Bunu duyunca gidip patent için başvurduk. Elimizde adam yapmadan önce bizim tarafımızdn yapıldığına dair herşey var. Konu o değil ama. Biz başvurunca Antalyanın orta ölçekli bir firması olan bayi hemen itiraz etmiş! Adam hemen haberi alıyor ve başına gelecekleri bildiği için itiraz ediyor. Sekiz kalıbın ikisini de iptal ettirmeyi başarızyor! İyi ve isabetli bir savunma ile. Bu kadar basit.

Nasıl uyuruz anlayamıyorum. Bunu önemsiz mi buluyor devletimiz acaba? Kültürümüzün bir parçası o lezzetler! 18. yüzyılda bir gezgin bizden götürdüğü lokum ile Avrupa tanışmış. Biz de kaybedip sonradan benim şu an yaptığım gibi ah, vah yapıyoruz sadece! Yazık! Yazık! Adamları tebrik etmekten başka yapılacak birşey yok. Aferim ne diyeyim. Yemeyenin malını yerler! Böyle yerler işte!

Yakında Topkapı Sarayı yerinden sökülüp Alman Sarayı diye sergilenirse şaşırmayın. Yapmadıkları şey değil!

Neyse, Bir başka lezzetimiz de katmer. Yakında Uganda Katmeri olarak görürseniz ona da şaşırmayın!

Bu lezzeti hafta sonu bir yapın, ailenizin başını döndürün. Eşiniz size yine aşık olsun, çocuklar her haftasonu istesin, kayınvalideniz kıskansın. Katmerin vücuda hiç yararı yok. Hatta çok zararlı, yağlı birşey. Ama ruha çok iyigeliyor. Altı ayda bir yerseniz bişicikler olmaz. El oyalıyor ama çok zor değil. Valla yaparsınız. Yeni gelinler, siz de işbaşına hadi!

Malzeme:

5,5 bardak un (eleyin, daha iyi oluyor. Ben Selva unu beğeniyorum)
2 bardak sıcak su. (Ilığın üzerinde olsun ama elinizi yapmasın)
Yeteri kadar tuz.

1 paket kadar tereyağ (margarin diyor tarifte ama ben asla margarin kullanmıyorum burada)

- Unu eleyin, tuzu atın, suyu yavaş yavaş dökerek yoğurun
- Masaya alıp iyice özdeşleşene dek yoğurun. Bu çok önemli. Pürüzsüz güzel bir hamur elde edin. Sert olmasın.
- 6 veya yedi parçaya ayırın, güzel pazıcıklar hazırlayın
- Nemli bez örtün ve siz yağı eritene dek biraz bekletin. Hatta bir fincan kahve için. Ama çok da oyalanmayın.
- Birinci pazıyı ince açın. Düzgün olması şart değil. Benimkine bakın! Hiç farketmez.
- Yufkayı yağlayın. Her yerine yayın.
- Yufkayı rulo yapın ve resimdeki gibi helezon şekline getirin ve beklemeye tepsiye bırakın.
- her pazı için aynı işlemi yapın.
- Hepsi bitince en başta yaptığınız ve sertleşmiş parçayı merdane ile yarım santim gibi açın.
- O parçayı sacın veya teflon tavanın üzerine koyun. Pişerken azıcık yağlayın
- Pişen her hamuru tencereye koyun ve kapağını kapatın. Üstüste dizildiklerinde hem soğumuyorlar, hem de sertleşmiyorlar.
- Hepsi bitince afiyetle yiyin, bana da dua edin:-)

Elinize sağlık.