İyiyim, iyiyim maşallah:)

rtcaugNe yalan söyleyeyim, bu sabahki düşüncem buraya bir veda yazısı yazmaktı. Belki bu bir son olmayaccaktı, bir ara verecektim... Uzun zamandır yazamıyorum. Mazeret de üretmek istemiyorum aslında. Sadece içimden yazmak gelmiyor. Gün içerisinde, sabahları haberler izlerken, arabada ilerlerken , bir konu ile arkadaşlarımla konuşurken hala aklıma bloğum geliyor ve bunu yazayım diyorum. Ama bir türlü yazamıyorum.

Eskiden veda edenlere şaşardım. Nasıl olur diye kendime sorardım... "Söylenecek sözüm kalmadı" diyenlere çok kızardım. Hala da kızıyorum çünkü hayatımın sonuna kadar söylecek sözümün kalacağını ümit ediyorum... Ama yazacak enerjiyi kendimde bulamıyorum.

Fakat bloğumu açıp ortalıklarda nicedir görülmeyen Renkleri merak eden, hala okuyan, sorular soran arkadaşlarımı görünce sabahki fikrimden vazgeçtim... Eskisi gibi hergün yazamadıpımın ve bu durumun kısa sürede ortadan kalkamayacağının artık farkındayım. Mazeretlere de gerek yok. Ama hala buradayım ve sizi hala düşünüyorum...

Umarım bir gün eski gücümü bulurum. Eskisine göre iyiyim. Haftasonu iki gün bi temizlik yaptım ki sormayın. Temizliği epeydir kadın yapıyordu ve ben hem kendi hem de kadının ruhunu sıkmamak adına evin dışına atıyordum temizlik günlerinde... Eve gelen oğluşa ayak çıplak parkelerde basma, ayakkabını dışarıda bırak ültimatonlarını vermeyeli uzun süre olmuştu. Bunları yapınca oğluş da sevindi. Annesini temizlik hastası olarak görmek onu da kendine getirdi. Zaten anneme dert yanıyormuş, annem beni sevmiyor, ders çalıştırmıyor diye! Töbe töbe, ders çalıştırırken niye zırlıyordun o zaman a çocukum!

Kendinize iyi bakın...